Πίνετε γάλα; Απ ότι φαίνεται σχεδόν όλος ο κόσμος πίνει. Στο κάτω-κάτω, όλοι γνωρίζουν ότι, θα πρέπει να πίνουν γάλα για είναι υγιείς, να παίρνουν ασβέστιο, έτσι δεν είναι; Χμ ! Όχι απαραίτητα…Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι η τέλεια τροφή της φύσης αλλά, μόνο αν είστε μοσχάρι. Αν ακούγεται συγκλονιστικό, είναι επειδή πολύ λίγοι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να πουν την αλήθεια για τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Στην πραγματικότητα, επικρίνοντας το γάλα, ειδικά στην Αμερική είναι σαν να επιτίθεσαι στη μητρότητα, τη μηλόπιτα, ή το μπέιζμπολ. Με βάση την έρευνα και την ιατρική εμπειρία των, Dr. Peter Dingle, Dr Mark Hyman και Dr. Kevin Woodford, η Gabriela Segura, τα στοιχεία για τις παρενέργειες στην ανθρώπινη υγεία από την κατανάλωση γαλακτοκομικών, είναι συγκλονιστικά: (επίσης ψάξε ΕΔΩ)

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα – συμπεριλαμβανομένων όλων των παραγώγων γάλακτος, το γάλα, το τυρί, το γιαούρτι, το κεφίρ, το παγωτό, κ.λπ. – έχουν σχέση με όλα τα είδη των ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων, των αυτοάνοσων νοσημάτων, του καρκίνου, των αλλεργιών, του άσθματος, των παθήσεων του πεπτικού συστήματος, των προβλημάτων του θυρεοειδούς, των νευρολογικών ασθενειών, κλπ. Ο κατάλογος δεν έχει τέλος..

Αυτό φυσικά, έρχεται σε αντίθεση με τις ανανεωμένες συμβουλές του Αμερικάνικου Υπουργείου Γεωργίας (USDA), το οποίο συνιστά να πίνουμε 3 ποτήρια γάλα την ημέρα. Τι το κακό μ’ αυτό; Καταρχήν, πρόκειται για μία σύσταση η οποία δεν βασίζεται αυστηρά στην επιστήμη. Επίσης, κάποιοι από τους «ειδικούς» οι οποίοι συνέβαλαν στη δημιουργία της διατροφικής πυραμίδας εργάζονται για την βιομηχανία γάλακτος, πράγμα που σημαίνει ότι, δεν είναι και η πιο αμερόληπτη ομάδα ανθρώπων… Ας δούμε τα στοιχεία πιο αναλυτικά. Τα στοιχεία για τις αρνητικές επιπτώσεις των γαλακτοκομικών προϊόντων στην υγεία του ανθρώπου, εδώ και μερικές δεκαετίες, αυξάνονται σταθερά.

Οι παρενέργειες ξεκινάνε από, απλούς κολικούς του εντέρου και φτάνουν μέχρι και καρκίνο: Το γάλα συνδέεται με πολλές πεπτικές διαταραχές, την κακή υγεία του εντέρου, τροφικές δυσανεξίες και αλλεργίες. Πολλά παιδιά αναπτύσσουν δυσανεξία στο γάλα που, αν μη τι άλλο, προκαλεί υπερπαραγωγή των βλεννογόνων και ρινική καταρροή. Ακόμη χειρότερα, αυτή η δυσανεξία, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αλλεργικά συμπτώματα. Αυτό συχνά συνδέεται με τον αρνητικό αντίκτυπο των γαλακτοκομικών προϊόντων στο έντερο.

Επίσης, δημιουργούνται κολικοί σε πολλά βρέφη από τη στιγμή που λαμβάνουν γαλακτοκομικά προϊόντα. Η δυσανεξία στη λακτόζη είναι μια «κατάσταση» κατά την οποία το σώμα δεν μπορεί να χωνέψει το σάκχαρο αποτελεσματικά (ή καθόλου) και, που οδηγεί στην κακή υγεία του εντέρου, τους υπερβολικούς βλεννογόνους, τα οξέα και την παραγωγή αερίων καθώς και, ποικίλου βαθμού κοιλιακή δυσφορία. Άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη βιώνουν επίσης, μειωμένη απορρόφηση στο γαστρεντερικό τους σύστημα.

Περίπου το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού (κυρίως στις ανατολικές χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Αφρική και σε μειονοτικούς πληθυσμούς, όπως η αυστραλιανοί αυτόχθονες και οι ιθαγενείς της Αμερικής) έχουν ένα επίπεδο δυσανεξίας στη λακτόζη και είναι πλέον γενικά αποδεκτό ότι αυτή η κατάσταση είναι στην πραγματικότητα ο κανόνας για το ανθρώπινο είδος. Είναι πιο διαδεδομένη στους Ασιάτες (περίπου 85%) και τους Αφροαμερικανούς (περίπου 50%) σε σχέση με τους Καυκάσιους (περίπου 10%). Πρέπει να επισημανθεί ότι. η αδυναμία αφομοίωσης της λακτόζης αυξάνεται από την παστερίωση η οποία καταστρέφει όλα τα φυσικά ένζυμα που υπάρχουν στο γάλα τα οποία θα έπρεπε κανονικά να βοηθούνε στην πέψη του γάλακτος.

Η τροφική αλλεργία είναι μια ανώμαλη ανοσολογική αντίδραση, η οποία οφείλεται στην ευαισθησία σε ένα τρόφιμο ή σε κάποιο συστατικό του τροφίμου. Αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας, ιδιαίτερα στις βιομηχανικές χώρες όπου έχει εκτιμηθεί ότι επηρεάζει περίπου το 1% έως 2% του ενήλικου πληθυσμού και έως το 8% των παιδιών ηλικίας κάτω των τριών.

Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία, η αλλεργία στο γάλα της αγελάδας μπορεί να θεωρηθεί σαν μία από τις πιο κοινές τροφικές αλλεργίες, ιδίως κατά την παιδική ηλικία, με συχνότητα εμφάνισης 2% έως 3% κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής. Εάν αναπτυχθεί μια αλλεργική αντίδραση, δεν οφείλεται πάντα στις διατροφικές συνήθειες του βρέφους. Ένα μωρό μπορεί να εκτεθεί σε πρωτεΐνες που προκαλούν αλλεργική αντίδραση.

Το μητρικό γάλα από μητέρες που έχουν καταναλώσει προϊόντα που περιέχουν αγελαδινό γάλα, μπορεί να είναι άλλη μία απειλή για την ανάπτυξη της αλλεργίας στο αγελαδινό γάλα, πράγμα που οφείλεται στην απορρόφηση των πρωτεϊνών της αγελάδας, τη διέλευσή τους μέσα από το βλεννογόνο του εντέρου και την απελευθέρωσή τους στο ανθρώπινο γάλα. Η δραστικότητα των αντισωμάτων στην καζεΐνη των βοοειδών καθώς και για την καζεΐνη και τη λακτοσφαιρίνη, είναι ανιχνεύσιμη μόνο στα βρέφη που πίνουν γάλα από το μπιμπερό και όχι στα βρέφη τα οποία πίνουν αποκλειστικά μητρικό γάλα. (κάνε κλικ πάνω στα βιβλία για να διαβάσεις σχετικά και να τα αγοράσεις)

    

Η Καζεΐνη: Η πρωτεΐνη Καζεΐνη που υπάρχει στα γαλακτοκομικά προϊόντα, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, όπως η γλουτένη που υπάρχει σε κάποια δημητριακά όπως το σιτάρι. Μπορεί να προκαλέσει μια αυτοάνοση αντίδραση και / ή να μιμηθεί ενδορφίνες και να προκαλέσει μεταβολές στην αντίληψη, τη διάθεση και τη συμπεριφορά. Επειδή το γάλα είναι μία απαλή υγρή ουσία, υπάρχουν άνθρωποι που το πίνουν σα νερό για να ξεδιψάσουν. Αυτό είναι μεγάλο λάθος καθώς, η Καζεΐνη, βρίσκεται σε ποσοστό 80% μέσα στην πρωτεΐνη του γάλακτος (3,2 – 3,5 πρωτεΐνες ανά 100gr γάλακτος) και δημιουργεί μία «μάζα» αμέσως μόλις εισέρχεται στο στομάχι, κάνοντας πολύ δύσκολη την πέψη. Επιπλέον, η Καζεΐνη στο γάλα είναι ομογενοποιημένη.

Ομογενοποίηση σημαίνει: Εξίσωση της περιεκτικότητας του γάλακτος σε λίπος με την ανάδευσή του. Ο λόγος για τον οποίο η ομογενοποίηση είναι κακή είναι επειδή, όταν το γάλα ανακατεύεται, εισχωρεί σ’ αυτό αέρας, μετατρέποντας το λίπος του γάλακτος σε οξειδωμένες λιπαρές ουσίες δηλαδή, λίπος σε προχωρημένο στάδιο οξείδωσης.

Ο μηχανισμός δράσης έχει να κάνει με μια αποτυχία ενός συγκεκριμένου ενζύμου που αποσυναρμολογεί τη γλουτένη και την καζεΐνη, μια διαδικασία της πέψης που είναι αναγκαία στο σώμα μας για την απομάκρυνση των θρεπτικών συστατικών αυτών των πρωτεϊνών. Λόγω της αποτυχίας αυτού του ενζύμου να κάνει τη δουλειά του, παραμένει ένα άπεπτο τμήμα των πρωτεϊνών που επιβιώνουν και στο ανοσοποιητικό σύστημα αυτό το κομμάτι μοιάζει με ιό.

Στη συνέχεια, θεωρώντας ότι πρόκειται για ιό, το σώμα μας προκαλεί ανοσοποιητική άμυνα αντίδρασης για την προστασία του οργανισμού μας από τον «εισβολέα». Επειδή αυτό το κομμάτι γλουτένης ή καζεΐνης είναι παρόμοιο με διάφορες ασθένειες που προκαλούν οι ιοί, το σώμα μας θα δημιουργήσει μια σύνθετη αντίδραση, μια αυτοάνοση αντίδραση, για την οποία υπάρχει η υποψία ότι παίζει ρόλο στην εμφάνιση διαβήτη τύπου Ι, στη σκλήρυνση κατά πλάκας και στον αυτισμό. Πολύπλοκες ανοσολογικές αντιδράσεις, δημιουργούν βλάβες σε διαφορετικούς ιστούς σε διαφορετικούς ανθρώπους και έτσι το φάσμα των ασθενειών ποικίλει.

Επίσης, το αχώνευτο κομμάτι της γλουτένης ή καζεΐνης μοιάζει με ναρκωτικό όπως το όπιο, το οποίο έχει σημαντική επίδραση στη συμπεριφορά και το μυαλό μας. Είναι ναρκωτικά στην κυριολεξία και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι είναι τόσο εθισμένοι, στα γαλακτοκομικά και τη γλουτένη.

     

Ορμόνες και Αυξητικοί Παράγοντες: Πολλά από τα βιοενεργά συστατικά του γάλακτος, περιέχουν ορμόνες και αυξητικούς παράγοντες. Το γάλα περιέχει περισσότερες από 50 ορμόνες και αυξητικούς παράγοντες. Η κατανάλωση του αγελαδινού γάλακτος μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές ορμονικές αλλαγές και να διαταράξει την ισορροπία της ινσουλίνης, των αυξητικών ορμονών και της ινσουλίνη-όπως αυξητικοί παράγοντες (IGF) . Ο Παράγοντας Ανάπτυξης Ένα της ινσουλίνης, (IGF-1) έχει ως στόχο να βοηθήσει τα θηλάζοντα μοσχάρια να αναπτυχθούν και να παράξουν νέο ιστό μέσα από τη γόνιμη αναπαραγωγή των κυττάρων.

Ωστόσο, όταν αυτή η ορμόνη εισάγεται στο ενήλικο ανθρώπινο σώμα, το οποίο πλέον δεν αναπτύσσεται, τα κύτταρα μπορούν να ενθαρρυνθούν να αναπαραχθούν σε λάθος χρόνο ή τόπο, παρέχοντας τη βάση για την καρκινική ανάπτυξη. Το αγελαδινό και το ανθρώπινο γάλα, έχουν την ίδια αλληλουχία αμινοξέων των αυξητικών παραγόντων IGF και ως εκ τούτου , ο τύπος IGF της αγελάδας είναι ικανός να δεσμεύσει τον τύπο IGF του ανθρώπου. Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ αυτών των επιπέδων ορμονών και των επίπεδων IGF σε αγόρια και κορίτσια που διανύουν την προεφηβεία και, ως εκ τούτου τα εν λόγω επίπεδα σχετίζονται θετικά με το αυξημένο ύψος.

Τα επίπεδα του IGF-1 στο γάλα, μπορεί να έχουν αυξηθεί σημαντικά με την αύξηση της παραγωγής γάλακτος ανά αγελάδα, από την αρχή της γεωργικής επανάστασης. Το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται στις ΗΠΑ, όπου μπορούν να προσθέσουν IGFs στις αγελάδες οι οποίες αρμέγονται για να αυξηθεί η παραγωγή γάλακτος. Υπάρχει κάποια επιστημονική συζήτηση για το, κατά πόσον η ομογενοποίηση της ορμόνης, της επιτρέπει να αφομοιωθεί και να φτάσει στο αίμα.

Η υπερβολική κατανάλωση γάλακτος προκαλεί οστεοπόρωση 
Η μεγαλύτερη και πιο κοινή παρερμηνεία για το γάλα είναι ότι βοηθά στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Δεδομένου ότι η περιεκτικότητα σε ασβέστιο στο σώμα μας μειώνεται με την ηλικία, μας λένε να πίνουμε πολύ γάλα για την πρόληψη της οστεοπόρωσης. Αλλά αυτό είναι μεγάλο λάθος. Στην πραγματικότητα, η υπερβολική κατανάλωση γάλακτος προκαλεί οστεοπόρωση.

Είναι κοινή πεποίθηση ότι το ασβέστιο στο γάλα απορροφάται καλύτερα από ό, τι το ασβέστιο σε άλλα τρόφιμα όπως τα μικρά ψάρια, αλλά αυτό δεν είναι εντελώς αλήθεια. Η συγκέντρωση του ασβεστίου στο αίμα του ανθρώπου συνήθως καθορίζεται σε 90-10 mg. Ωστόσο, όταν πίνουμε γάλα, η συγκέντρωση ασβεστίου στο αίμα σας ανεβαίνει απότομα. Παρά το γεγονός ότι με την πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται οτι έχει απορροφηθεί πολύ ασβέστιο, η αύξηση αυτή στο αίμα έχει το μειονέκτημά της. Όταν η συγκέντρωση του ασβεστίου στο αίμα αυξάνεται ξαφνικά, το σώμα προσπαθεί να επιστρέψει αυτό το μη φυσιολογικό επίπεδο πίσω στο φυσιολογικό με την έκκριση του ασβεστίου από τους νεφρούς μέσω των ούρων.

Με άλλα λόγια, αν προσπαθήσουμε να πίνουμε γάλα για να πάρουμε το ασβέστιο, αυτό στην πραγματικότητα παράγει το ειρωνικό αποτέλεσμα της μείωσης του συνολικού επιπέδου του ασβεστίου στο σώμα σας. Και στις τέσσερις μεγάλες χώρες γαλακτοκομικών προϊόντων, Αμερική, Σουηδία, Δανία και Φινλανδία – όπου καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες γάλακτος σε καθημερινή βάση, υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις καταγμάτων του ισχίου και της εμφάνισης οστεοπόρωσης.

Σε αντίθεση με αυτό, τα μικρά ψάρια και φύκια, με τα οποία οι Ιάπωνες τρέφονται επί χιλιάδες χρόνια και για τα οποία αρχικά υπήρχε η άποψη ότι είχαν χαμηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, περιέχουν ασβέστιο που δεν απορροφάται γρήγορα και με αυτόν τον τρόπο αυξάνει το επίπεδο συγκέντρωσης του ασβεστίου στο αίμα. Επιπλέον, δεν υπήρξαν σχεδόν καθόλου περιπτώσεις οστεοπόρωσης στην Ιαπωνία όταν οι άνθρωποι δεν έπιναν γάλα. Ακόμη και τώρα, δεν ακούμε για πολλούς ανθρώπους που έχουν οστεοπόρωση και οι οποίοι δεν πίνουν γάλα σε τακτική βάση. Το σώμα μπορεί να απορροφήσει το απαραίτητο ασβέστιο και τα ανόργανα συστατικά, τρώγοντας μικρές γαρίδες, ψάρια και φύκια.

    

Καρκίνος: Ο Παράγοντας Ανάπτυξης Ένα της Ινσουλίνης (IGF-1), έχει συνδεθεί με πολλές μορφές καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου του μαστού και, η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος έχει έντονα συνδεθεί με την αύξηση του καρκίνου που εξαρτάται από ορμόνες. Σε μια μεγάλη μελέτη, μια μετά-ανάλυση, διαπιστώθηκε ότι η υψηλή κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων και ασβεστίου συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι, άντρες με υψηλότερη κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη από τους άνδρες οι οποίοι κατανάλωναν μικρότερες ποσότητες. Αναλύσεις Δόσης-Απόκρισης, έδειξαν ότι η πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων ασβεστίου σχετίζεται θετικά με τον κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη. Αυτό σημαίνει ότι, όσο περισσότερα γαλακτοκομικά προϊόντα καταναλώνονται, τόσο υψηλότερες είναι οι πιθανότητες για καρκίνο του προστάτη.

Μια μελέτη διαπίστωσε 5,1 φορές υψηλότερο κίνδυνο προηγμένου σταδίου καρκίνου του προστάτη, ενώ σε άλλη έρευνα, βρέθηκε ότι η κατανάλωση γάλακτος ήταν πιο στενά συνδεδεμένη με τα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο του προστάτη. Μεγάλη σχέση επίσης διαπιστώθηκε μεταξύ της κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων και του καρκίνου των όρχεων.

Μια μελέτη 3.300 ασθενών με καρκίνο και 1.300 ατόμων της ομάδας ελέγχου, στην οποία έγινε σύγκριση στην πρόσληψη γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων μεταξύ των δύο ομάδων, βρέθηκε μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ της αποκλειστικής κατανάλωσης πλήρους γάλακτος και μεγαλύτερου κινδύνου εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου (π.χ., του στόματος, του στομάχου, του ορθού, του πνεύμονα, του μαστού, κλπ.). Τα περισσότερα από τα άτομα στην ομάδα ελέγχου ήταν καταναλωτές γάλακτος με μειωμένα λιπαρά ή με μηδέν λιπαρά. Η μείωση των κορεσμένων λιπαρών συνδέεται με τη μείωση του καρκίνου του στόματος και του τραχήλου της μήτρας. Ορισμένες άλλες μελέτες έχουν συσχετίσει την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων με καρκίνο του μαστού καθώς και με τον καρκίνο των ωοθηκών.

Ο σακχαρώδης διαβήτης (τύπου 1): Οι τύποι των παρασκευασμάτων αγελαδινού γάλακτος για βρέφη και για παιδιά, βρέθηκε οτι προωθούν την ανάπτυξη του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1 και άλλες ασθένειες του ανοσιακού συστήματος ή νευρολογικές ασθένειες. Η μορφή βρεφικού γάλακτος με βάση το αγελαδινό γάλα, μέσα στους πρώτους τρεις μήνες της ζωής του βρέφους, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και υπάρχουν περισσότερες από 100 μελέτες που συνδέουν την πρόωρη έκθεση σε γαλακτοκομικά προϊόντα με την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη (τύπου 1) σε παιδιά που είναι γενετικά επιρρεπή στην ασθένεια.
Τα στοιχεία των μελετών αυτών είναι συντριπτικά. Επιπλέον, έχει αποδειχτεί οτι και η χρήση πρωτεϊνών αγελαδινού γάλακτος σε ζώα, οδηγεί στην ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1. Σε μια μελέτη σχετικά με τη νέα διάγνωση διαβήτη τύπου 1, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που έλαβαν μέρος στη μελέτη είχαν αντισώματα ικανά να επιτεθούν στις πρωτεΐνες του αγελαδινού γάλακτος.

Αυτά τα αντισώματα φαίνεται ότι είχαν αναπτυχθεί λόγω της κατανάλωσης του βρεφικού τους γάλακτος, για να ανταποκριθούν στις πρωτεΐνες που υπάρχουν στο αγελαδινό γάλα αλλά, τα αντισώματα ήταν επίσης σε θέση να επιτεθούν στην ινσουλίνη που παράγουν τα κύτταρα του σώματος
Τα αντισώματα που προέκυψαν για την καταστροφή των πρωτεϊνών του γάλακτος της αγελάδας κατέληξαν να επιτίθενται στην ινσουλίνη που παράγουν τα κύτταρα των παιδιών. Το ανοσοποιητικό σύστημα του βρέφους αναγνωρίζει τις πρωτεΐνες των βοοειδών ως ξενιστές και παράγει αντισώματα για να τους επιτεθούν. Δυστυχώς, αυτά τα αντισώματα επιτίθενται όχι μόνο τις πρωτεΐνες των βοοειδών αλλά και στα κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη στο πάγκρεας. Υπάρχει μεγάλη ανησυχία στην παγκόσμια μελέτη που έχει αρχίσει και στην οποία τα παιδιά δεν καταναλώνουν καθόλου αγελαδινό γάλα, για να φανεί αν μπορεί να προληφθεί ο διαβήτης.

Σκλήρυνση Κατά Πλάκας: Τα στοιχεία που χρονολογούνται από το 1976 δείχνουν ότι, η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος συνδέεται με την ανάπτυξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας (MS). Μια μελέτη κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων σε 27 χώρες και 29 πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο βρήκε έναν ισχυρό συσχετισμό μεταξύ του αγελαδινού γάλακτος και της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι, καμία συσχέτιση με το βούτυρο ή το τυρί. Ένας αριθμός πρωτεϊνών του αγελαδινού γάλακτος έχει ήδη αποδειχθεί ότι πρόκειται να γίνει στόχος από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού των ανθρώπων με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Περαιτέρω, η ενέσιμη χρήση πρωτεϊνών σε πειραματόζωα έχει προκαλέσει βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα των ζώων. Άλλοι ερευνητές έχουν δείξει πώς, ορισμένες πρωτεΐνες στο αγελαδινό γάλα μιμούνται μέρος της ολιγοδενδρογλοιακής γλυκοπρωτεΐνης της μυελίνης, το μέρος της μυελίνης το οποίο θα ξεκινήσει την αυτοάνοση αντίδραση στη σκλήρυνση κατά πλάκας.

Νόσος του Πάρκινσον: Το γάλα έχει επίσης συνδεθεί με τη νόσο του Πάρκινσον (PD). Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ περισσότερων από 130.000 ενηλίκων στις ΗΠΑ που παρακολουθούνται εδώ και εννέα χρόνια, εκείνοι που κατανάλωναν τη μεγαλύτερη ποσότητα των γαλακτοκομικών τροφίμων είχαν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου Πάρκινσον. Οι άνδρες με τα υψηλότερα επίπεδα κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων είχαν 60% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο απ` ότι εκείνοι που κατανάλωναν μικρότερες ποσότητες γαλακτοκομικών προϊόντων, ιδιαίτερα το γάλα. Αυτό υποστηρίζουν παλαιότερα πορίσματα για την πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων και την ανάπτυξη της νόσου.

Η ίδια μελέτη έδειξε ότι, οι γυναίκες με μέτρια πρόσληψη γαλακτοκομικών βρέθηκαν επίσης να είναι σε υψηλού κινδύνου περιοχή της νόσου. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι Ιάπωνες και Αμερικανοί άνδρες στη Χονολουλού της Χαβάης που κατανάλωναν περισσότερο από 0,5 λίτρα γάλα την ημέρα είχαν 130% υψηλότερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο του Πάρκινσον, απότι οι άντρες που δεν έπιναν γάλα. Σε μια μελέτη στην οποία συνολικά 128 συμμετέχοντες ανέπτυξαν νόσο του Πάρκινσον, ο κίνδυνος της νόσου αυξήθηκε καθώς η ποσότητα γάλακτος που κατανάλωναν κάθε ημέρα αυξήθηκε. Άτομα που κατανάλωναν περισσότερα από 454 γρ γάλα την ημέρα, είχαν πάνω από τις διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν νόσο του Πάρκινσον απ ότι αυτοί που δεν έπιναν γάλα.

Καρδιοπάθεια: Τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι, η κατά κεφαλή κατανάλωση των πρωτεϊνών γάλακτος και των γαλακτοκομικών σχετίζεται με τα εθνικά ποσοστά θνησιμότητας από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο, αν και δεν φαίνεται να σχετίζεται με την κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών. Το γάλα ΔΕΝ είναι σπουδαία τροφή. Το αγελαδινό γάλα δεν είναι σπουδαία τροφή για τον άνθρωπο. Αυτό που παρουσιάζεται εδώ, είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό της επιστημονικής βιβλιογραφίας υπογραμμίζοντας τα προβλήματα που προκύπτουν από την κατανάλωση γάλακτος. Ίσως στο μέλλον να δούμε προειδοποιήσεις για την υγεία στις συσκευασίες του γάλακτος.

Δυστυχώς, μας πουλάνε ένα απατηλό μήνυμα για περισσότερα από 50 χρόνια, ώστε ο καθένας μας να πιστεύει ότι, «το γάλα κάνει καλό στο σώμα μας». Κανένα άλλο ζώο στον πλανήτη δεν καταναλώνει γάλα πέρα ​​από τη βρεφική του ηλικία, ούτε καταναλώνει γάλα άλλων ζώων. Παρ ‘όλα αυτά οι άνθρωποι είναι τα μόνα ζώα που υποφέρουν από υψηλά ποσοστά χρόνιων ασθενειών.
Για να περιπλέξουμε την εξίσωση αυτή ακόμη περισσότερο, μπορούμε να καταστρέψουμε πολλές από τις υγιεινές ιδιότητες του γάλακτος μέσω της διαδικασίας παστερίωσης, συμπεριλαμβανομένων των ενζύμων και των αντιοξειδωτικών, στη συνέχεια να αναμείξουμε το λίπος και τα υγρά μαζί με την ομογενοποίηση και να συνεχίσουμε να το αποκαλούμε, ένα φυσικό τρόφιμο.

Οποιεσδήποτε ευεργετικές ιδιότητες θα μπορούσε να είχε το γάλα σε πολύ μικρές ποσότητες, δεν υπάρχουν πια, λόγω της επεξεργασίας του. Στη συνέχεια, προσθέστε ζάχαρη και χημικά χρώματα για να έχετε ένα αρωματισμένο γάλα και θα έχετε μία απίθανη τοξική ένωση! Η μόνη περίοδος στη ζωή μας κατά την οποία πρέπει να τρεφόμαστε με γάλα, είναι όταν είμαστε μωρά και, μόνο με μητρικό γάλα. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να πίνουμε γάλα από άλλα ζώα.

  

(@ M.S.): Ναι. αλλά μας αρέσει το γάλα, είναι απαραίτητο σε γλυκά και φαγητά, είναι και εύγευστο, τι κάνουμε; Πίνουμε Γάλα από Αμύγδαλα, Φουντούκια, Καρύδια, Καρύδα, όλα γάλατα φυσικά και αφομοιώσιμα από το ανθρώπινο σώμα. Παρακολουθήστε το βίντεο για να φτιάξετε μόνοι σας ή αγοράστε έτοιμο από ένα κατάστημα με βιολογικά προϊόντα.

Γάλα από ωμά αμύγδαλα: Αγνό ρόφημα με πολλά θρεπτικά συστατικά και σημαντική πηγή ασβεστίου. Ιδανικό για άτομα με επίγνωση του τι επιτρέπουν να μπει στο σώμα τους, που δεν πίνουν το γάλα αγελάδας. Κατάλληλο για συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Το γάλα από ξηρούς καρπούς είναι εντελώς ήπιο για το στομάχι και χωνεύεται απαρατήρητα.

Έχει ελαφρώς γλυκιά γεύση και απαλή υφή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ουδέτερη βάση για μιλκ σέικ, δημητριακά πρωινού, παγωτά, μπεσαμέλ ή άλλες συνταγές. Το μόνο που χρειάζεται για να το φτιάξετε είναι ξηροί καρποί και νερό, αλλά μπορείτε αν θέλετε να προσθέσετε κι άλλα συστατικά για να το κάνετε πιο γλυκό ή να του δώσετε άρωμα βανίλιας ή σοκολάτας ή ότι άλλο σας αρέσει!

• 1 κούπα ωμά αμύγδαλα (καρύδια, φουντούκια ή ότι άλλο επιλέξετε ΟΛΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ)
• 2 ή 3 κούπες νερό (ανάλογα με το πόσο πηκτό το προτιμάτε) δείτε το βίντεο
• 1 κούπα νερό (για να μουλιάσουν τα αμύγδαλα)
• 1 κουταλιά μέλι ή πετιμέζι

Αφήνετε τα αμύγδαλα να μουλιάσουν σε μία κούπα νερό για 8 – 10 ώρες. Βάζετε στο blender τα αμύγδαλα, το μέλι και τις 2 – 3 κούπες νερό ανάλογα με το πόσο πηκτό θέλετε το γάλα.

Χτυπήστε το για 1 – 2 λεπτά. Σουρώστε το με ένα μεγάλο σουρωτήρι.

Η ίδια συνταγή μπορεί να γίνει με φουντούκια, καρύδια, φιστίκια, καρύδα ή σουσάμι. Αποθηκεύστε το σε μια γυάλινη κανάτα, διατηρείται για 3 – 4 ημέρες. Η αμυγδαλόψιχα που απομένει μπορεί να βγάλει και άλλο γάλα μόνο που θα είναι πιο αραιό. Τέλος, μην πετάξετε την αμυγδαλόψιχα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παρασκευή γλυκισμάτων (μπισκότα, κέϊκ κ.α.). Παρασκευάζεται εύκολα, χωρίς να καταστραφούν τα ένζυμα του και το οποίο ωφελεί τον οργανισμό, σε μια τεράστια ποικιλία γεύσεων. Μπορείτε να το φτιάξετε μέσα σε 15 μόνο λεπτά. Επίσης το γάλα από αμύγδαλα, καρύδια και σπόρους από σουσάμι, ηλιόσπορους, κολοκυθόσπορο, κασίους, φουντούκια, HEMP, που μάλιστα μπορούν να συνδυαστούν με μήλο, βερίκοκο, σταφίδες, μέλι, σφένδαμο ή πετιμέζι.

Υπάρχουν πολλές φυτικές πηγές για το ασβέστιο, οι οποίες είναι καλύτερες από το γάλα των ζωών. Το μπρόκολο και όλα τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά περιέχουν αρκετό ασβέστιο, όπως και το tofu, τα σύκα, οι σταφίδες και ακόμη τα φασόλια και τα λεμόνια. Τα φυτικό γάλα από αμύγδαλα και καρυδιά περιέχει, επίσης, ικανοποιητικές ποσότητες ασβεστίου, το ίδιο και ο ηλιόσπορος, ο κολοκυθόσπορος, και ο λιναρόσπορος. Αυτές οι τροφές είναι πολύ ωφέλιμες μην περιέχοντας χοληστερίνη, ζωική πρωτεΐνη και φυσικά το ζωικό λίπος του γάλακτος, μαζί με όλα τα τοξικά που τρέφουν το ζώο. Ο πίνακας που ακολουθεί είναι αρκετά κατατοπιστικός, συγκρίνετε την περιεκτικότητα των παρακάτω συστατικών.

Τα 240 ml ή μία μερίδα γάλακτος αμυγδάλου έχει περίπου 30-40 θερμίδες, 2,5-3 γρ. λίπους, 1 γρ. πρωτεΐνης, 1 γρ φυτικών ινών και πολλές βιταμίνες και μέταλλα. Το γάλα αμύγδαλου περιέχει ακόρεστα λιπαρά που σημαίνει ότι βοηθά στην μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων. Δεν περιέχει καθόλου κορεσμένα λιπαρά, καθόλου χοληστερίνη και καθόλου λακτόζη.

Το γάλα αμύγδαλου περιέχει επίσης υψηλά επίπεδα μαγγανίου, σεληνίου και βιταμίνης Ε. Το μαγγάνιο παίζει σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση των ενζύμων του σώματος. Το μαγγάνιο σε συνδυασμό με τον φώσφορο επίσης παίζουν ρόλο στο να διατηρούν τα δόντια και τα κόκκαλα υγιή.

Η βιταμίνη Ε, ένα αντιοξειδωτικό, προστατεύει τις μεμβράνες των κυττάρων καταστρέφοντας τις ελεύθερες ρίζες που τους προκαλούν ζημιά. Το σελήνιο, από την άλλη μεριά είναι καλό για την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, για την αναπαραγωγή και για τον μεταβολισμό του θυρεοειδή αδένα.

Το μαγνήσιο που περιέχει το γάλα αμύγδαλου βοηθά στην διάσπαση των τροφών που καταναλώνουμε σε ενέργεια. Επίσης βοηθάει στην λειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων, που είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή ορμονών γνωστών για την καλή υγεία των οστών. Το κάλιο που υπάρχει στο γάλα αμύγδαλου βοηθά στην διατήρηση της φυσιολογικής πίεσης του αίματος.

Το γάλα αμύγδαλου είναι επίσης καλή πηγή φλαβονοειδών. Αυτό συμβαίνει γιατί το γάλα αμύγδαλου παράγεται από την πολτοποίηση αμυγδάλων με την φλούδα τους. Η φλούδα είναι πλούσια σε φλαβονοειδή που ωφελούν την καρδιαγγειακή υγεία και επομένως προστατεύουν από διάφορες καρδιακές παθήσεις. Τι περιμένετε λοιπόν; Αφήστε τα έτοιμα, επεξεργασμένα γάλατα που περιέχουν ένα σωρό πρόσθετα και φτιάξτε μόνοι σας, το δικό σας αγνό γάλα από ξηρούς καρπούς! Προστατέψτε την υγεία σας.!

Αναρτήθηκε από Aliki Stefanou
The No Milk Page: Books & Links
Lactose Maldigestion/Milk Allergy/Casein Intolerance
Το είδα: www.terrapapers.com

Παρατήρησις "τροφής": τα πράγματα είναι έτσι και πολύ χειρότερα ακόμη, δεν φανταζόμαστε κάν, όσον αφορά τα γάλατα του εμπορίου, αλλά και γενικότερα όλα τα επεξεργασμένα προϊόντα! Διαχωρίζω την θέση μου όσον αφορά το σπιτικό γάλα και εφόσον γνωρίζουμε με τι τρέφεται το ζωάκι!

Περιγραφή
Μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας γιαούρτι. Το μόνο που χρειάζεστε είναι γάλα και δυό κουταλιές έτοιμο γιαούρτι. Ένας πολύ εύκολος τρόπος για να έχετε πάντα στο σπίτι, μια από τις πιο υγιεινές τροφές στην ποσότητα που θέλετε.

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 λίτρο γάλα
• 2 κ.σ. έτοιμο γιαούρτι

Πως το κάνουμε:

1) Σε μια κατσαρόλα βάλτε ένα λίτρο γάλα. Αφήστε το να βράσει (ανακατεύοντας για να μην κολλήσει κάτω) και κατεβάστε το από τη φωτιά.

2) Σε ένα μπολάκι βάλτε 2 κουταλιές της σούπας γιούρτι έτοιμο. Βάλτε μερικές σταγόνες κρύο γάλα μέσα και ανακατέψτε το, να γίνει σαν νερουλή κρέμα.

3) Αφήστε το γάλα να κρυώσει, μέχρι να φτάσει τους 40 - 45°C. Προσοχή στη θερμοκρασία αυτή, γιατί αν δεν είναι σωστή, το γιαούρτι σας δεν θα πήξει.

4) Μόλις φτάσει στην κατάλληλη θερμοκρασία, πάρτε μερικές κουταλιές της σούπας από το ζεστό γάλα και προσθέστε τα στο γιαούρτι του μπολ, να γίνει κι αυτό κάπως χλιαρό (όπως κάνουμε στο αυγολέμονο).

5) Μετά ρίξτε το μείγμα αυτό στην κατσαρόλα με το γάλα, ανακατέψτε και μετά ρίξτε το στο δοχείο που θα έχετε ήδη έτοιμο (στο οποίο θα μείνει το γιαούρτι μέχρι να πήξει)

6) Κλείστε το δοχείο και τυλίξτε το με μια κουβέρτα για να παραμείνει ζεστό ή με κάτι μάλλινο ή το τοποθετούμε στο φούρνο της ηλ. κουζίνας ανοικτό σε θερμοκρασία 45 βαθμούς. Αφήστε το έτσι για τουλάχιστον 3-4 ώρες ή μέχρι και ένα βράδυ, μέχρι να πήξει. Μεγάλη προσοχή θέλει εδώ, γιατί το γιαούρτι μέχρι να πήξει δεν πρέπει να κουνηθεί καθόλου. Μετά βάλτε το στο ψυγείο και το γιαούρτι σας είναι έτοιμο.

Λίγα μυστικά ακόμα

1. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ό,τι γάλα θέλετε. Εμείς προτιμήσαμε βιολογικό γάλα με λίγα λιπαρά. Γίνεται και με πλήρες γάλα αλλά και με ελαφρύ επίσης έχω δοκιμάσει και με γάλα μακράς διαρκείας και το γιαούρτι πήζει κανονικά. Αν έχετε πρόσβαση σε φρέσκο γάλα πρόβειο ή αγελαδινό, προτιμήστε αυτό, αρκεί να το βράσετε πάρα πολύ καλά αφού δεν είναι παστεριωμένο. Αν χρησιμοποιήσετε γάλα του εμπορίου, δεν θα σχηματιστεί πέτσα στο γιαούρτι σας λόγω του ότι είναι ομογενοποιημένο.
2. Όσο πιο πολλές ώρες το αφήσετε, τόσο πιο ξινό θα γίνει το γιαούρτι. Αν σας αρέσει ξινούτσικο λοιπόν, αφήστε το όλο το βράδυ, ενώ εάν σας αρέσει γλυκό, βάλτε το στο ψυγείο μόλις πήξει.
3. Το γιαούρτι σας θα είναι λίγο νερουλό ακόμα και αφού πήξει. Όταν όμως το "κόψετε", θα βγάλει υγρά και θα γίνει πιο στραγγιστό.
4. Μπορείτε αντί για πρόβειο να χρησιμοποιήσετε αγελαδινό γιαούρτι για πυτιά, αλλά είναι πιο νερουλό.
5. Ένα κόλπο για να διαπιστώσετε αν το γάλα έχει την σωστή θερμοκρασία (εφόσον δεν έχετε θερμόμετρο) είναι να δοκιμάζετε με το μικρό σας δαχτυλάκι. η θερμοκρασία είναι σωστή αν μπορείτε να μετρήσετε αργά μέχρι το δέκα πριν νιώσετε ότι καίγεται το δάχτυλό σας. Αν το γάλα κρυώσει λίγο παραπάνω, απλά μπορείτε να το ξαναζεστάνετε. Αν περάσετε τα όρια της θερμοκρασίας προς τα κάτω, το γιαούρτι σας δεν θα πήξει γιατί δεν θα έχουν ενεργοποιηθεί οι ζυμομύκητες αν είναι πιο ζεστό θα καταστραφούν από την υπερβολική θερμοκρασία.
6. Καλύτερα είναι να διατηρείτε το γιαούρτι σε ένα γυάλινο τάπερ με καπάκι, έτσι είσαστε σίγουροι πως διατηρείται πάντα καθαρό και δεν απορροφά μυρωδιές από το ψυγείο. Στην περίπτωση που βάζετε το γιαούρτι σε ένα σκεύος, μόλις το κόψετε αυτό βγάζει σιγά σιγά το τυρόγαλό του. Αφαιρώντας το, έχετε πιο στραγγιστό γιαούρτι, που σερβίρεται καλύτερα με μέλι και φρούτα.
7. Μπορείτε να μοιράσετε το γάλα σε ατομικά μικρά σκεύη (π.χ. κούπες ή μπωλάκια) και να προσθέσετε εκεί από λίγη πυτιά για μεγαλύτερη ευκολία στο σερβίρισμα. Με αυτόν τον τρόπο, είσαστε σίγουροι πως καταναλώνετε το γιαούρτι με το τυρόγαλό του που είναι το πιο πλούσιο σε συστατικά.
8. Ένα άλλο κόλπο για να είστε σίγουροι πως το γιαούρτι σας πήζει σε ζεστό περιβάλλον, είναι να το βάζετε σε μια ισοθερμική τσάντα (αυτές που δίνουν τα σούπερ μάρκετ για να διατηρούνται δροσερά τα τρόφιμα) και να το τυλίγετε μαζί με αυτήν σε μια κουβέρτα.
9. Για την επόμενη σοδειά γιαουρτιού, κρατάτε σε ένα μπωλάκι 2 κ.σ. από το γιαούρτι που φτιάξατε.
10. Προσέξτε τα δύο σημεία: τη θερμοκρασία που θα έχει το γάλα (γι' αυτό και πρέπει να τα έχετε όλα έτοιμα, ώστε να μην καθυστερήσετε και κρυώσει) και να μην το κουνήσετε αφού το βάλετε στο δοχείο.

www.sintagespareas.gr

Θα πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι αν ακολουθήσουμε όλους τους κανόνες (βράσιμο γάλατος, θερμοκρασία, μαγιά κ.τ.λ. κ.τ.λ.) και το γιαούρτι μας δεν πήξει ή πήξει ατελώς, τότε μπορεί να συμβαίνουν τα εξής:
-Ο προμηθευτής μας, επειδή ίσως είχε περισσότερη ζήτηση από όσο γάλα διέθετε, εφάρμοσε την παλιά τεχνική της προσθήκης νερού. (Στην τυροκομική διάλεκτο του «συναφιού», αυτό ονομάζεται «βαφτισμένο γάλα», ή «αγιασμένο»). Η προσθήκη σε ποσοστό 3% δεν δημιουργεί πρόβλημα επειδή στην διάρκεια του βρασμού τόσο είναι το ποσοστό υγρασίας που θα εξατμισθεί. Αν όμως με ελαφρά συνείδηση χαθεί το μέτρο, τότε χάσαμε γάλα, χρόνο και γιαούρτη.
-Υπάρχει ενδεχόμενο κάποια από τα ζώα του κοπαδιού να ασθενούν και να τους δίνεται αντιβίωση. Ναι μεν το γάλα είναι ασφαλές αφού βράζεται μέχρι αποστείρωσης, όμως δεν πήζει για γιαούρτι ή πήζει ατελώς.
-Αν όμως λόγω απειρίας, ξέφυγε η θερμοκρασία προς τα κάτω και το γιαούρτι δεν έπηξε καθόλου, τότε :
1. Αν έχουμε το ή τα σκεύη στο φούρνο, χωρίς να πειράξουμε τίποτε άλλο, προσπαθούμε να ανεβάσουμε την θερμοκρασία του γάλατος κοντά ή έστω λίγο πιο πάνω από τους 45 βαθμούς ανάβοντας τον φούρνο και αφού το καταφέρουμε, αφήνουμε σε ηρεμία να επαναρχίσει η διεργασία πήξης.
2. Αν έχουμε απλά τοποθετημένα και σκεπασμένα σκεύη, τότε συγκεντρώνουμε το γάλα σε ένα μεγάλο και ζεσταίνουμε στην φωτιά μέχρι το πολύ 50 βαθμούς και συνεχίζουμε κατά τα γνωστά.
Σε καμία από τις δύο πιο πάνω περιπτώσεις δεν ξαναπροσθέτουμε μαγιά.
Από εκεί και μετά ότι καταφέραμε το καταφέραμε και το κρατάμε ως εμπειρία για την επόμενη φορά.

Σημείωσις: Όπως ξέρουμε το γιαούρτι βγάζει μία υδαρή ουσία (ορός -τυρόγαλα) στην επιφάνεια. Πρόκειται για κάτι φυσικό που συμβαίνει σε όλα τα γιαούρτια είτε σπιτικά, είτε του εμπορίου. Μη το ανακατέψετε και μη το πετάξετε γιατί περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Β12 και μεταλλικά στοιχεία.

Δείτε ακόμη: Λίγα λόγια για το γιαούρτι!

Στην ενότητά μας "φτιάχνω μόνος - τρόφιμα", θα βρείτε αρκετές ακόμη συνταγές και πρωτότυπες ιδέες!!

Το είδα: www.ftiaxno.gr

Μέρος 1ο για την παρασκευή φέτας
Αφού αγοράσουμε η βρούμε γάλα από κάποιον γνωστό κατά προτίμηση πρόβειο ή γιδίσιο είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε. Εννοείτε ότι το γάλα είναι φρέσκο, ακόμα ζεστό από το άρμεγμα η παγωμένο από την προηγούμενη μέρα. Η αναλογία πρόβειου η γιδίσιου κυμαίνεται από το πιο μπορούμε να προμηθευτούμε πιο εύκολα. Το πρόβειο γάλα επειδή έχει περισσότερα λιπαρά θα δώσει περισσότερο τυρί αλλά θα γίνει πιο μαλακό. To γιδίσιο γάλα δίνει λιγότερο τυρί και γίνεται πιο σκληρό. Η σωστή αναλογία για την παραδοσιακή ελληνική φέτα είναι περίπου 70% πρόβειο με 30% γιδίσιο γάλα.

Ξεκινώντας πρέπει πρώτα να σουρώσουμε το γάλα μας με ένα ύφασμα π.χ. μέσα από ένα μαξιλάρι για να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει ξένα σώματα (τρίχες ή μαυράδια). Μετά πρέπει να το παστεριώσουμε, για να σκοτώσουμε τυχών μικροοργανισμούς ή μικρόβια. Το βάζουμε λοιπόν στο καζάνι μας και το ζεσταίνουμε μέχρι τους 65 βαθμούς κελσίου για δέκα λεπτά (θερμοκρασία αποστείρωσης). Αν δεν είμαστε βέβαιοι για την προέλευση του γάλατος καλύτερα θα ήταν να το παστεριώσουμε στους 90 βαθμούς κελσίου αλλά αυτό θα μας πάρει περισσότερο χρόνο για να το ζεστάνουμε και να το κρυώσουμε. Οι παλιοί βοσκοί που έφτιαχναν δικό τους τυρί και ήξεραν ότι τα ζώα τους δεν είναι άρρωστα και το γάλα τους ήταν της ημέρας, το έπηζαν κατευθείαν χωρίς παστερίωση. Για την όλη διαδικασία πρέπει για να είμαστε σίγουροι για την θερμοκρασία και να έχουμε ένα μαγειρικό αδιάβροχο θερμόμετρο.

Αφού φτάσουμε τους 65 βαθμούς κελσίου, κρατάμε λίγα κιλά αποστειρωμένο γάλα για την διαδικασία της μυζήθρας αργότερα, κλείνουμε την φωτιά και περιμένουμε να κρυώσει το γάλα μέχρι τους 35 βαθμούς κελσίου. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε αυτό ώστε να μην είναι ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο. Είμαστε πλέον έτοιμοι για να ρίξουμε την μαγιά μας την οποία έχουμε αραιώσει και ανακατεύσει σε ένα κυπελάκι με νερό. Εννοείται ότι μαγιά έχουμε αγοράσει έτοιμη και προσέχουμε την αναλογία σύμφωνα με τα κιλά γάλατος που έχουμε. Βέβαια αν είμαστε μερακλήδες μπορούμε να έχουμε δική μας μαγιά ξεραμένη που μας έχει δώσει κάποιος ή την έχουμε φτιάξει εμείς.{Η φυσική μαγιά γίνεται από ένα μικρό αρνάκι ή κατσικάκι που βυζαίνει ακόμα. Όταν το σφάξουμε, παίρνουμε το στομάχι του που είναι γεμάτο γάλα, ρίχνουμε μέσα αλάτι, του δένουμε κόμπο τον οισοφάγο και την αρχή του λεπτού εντέρου και το κρεμάμε στον ήλιο μέχρι που να ξεραθεί.} Κάποιοι χρησιμοποιούνε μισή-μισή μαγιά για πιο πικάντικη γεύση. Ρίχνουμε λοιπόν την διαλυμένη μαγιά μας μέσα στο γάλα μας που όπως είπαμε είναι στους 35 βαθμούς κελσίου.

 

Ανακατεύουμε μετά το γάλα μας για να πάει παντού η μαγιά μας και μετά περιμένουμε γύρω στα 45 λεπτά για να πήξει. Προσοχή δεν ανακατεύουμε ξανά μέχρι να πήξει το γάλα μας. Το φρέσκο τυρί μας είναι πλέον έτοιμο.

 

Μετά βάζουμε το τυρί μας σε ειδικά δοχεία που υπάρχουν για να στραγγίξει. Αν δεν έχουμε το βάζουμε σε κλασικά σουρωτήρια με μικρές τρύπες. Όταν κρυώσει μπορούμε να αρχίσουμε να αλατίζουμε με μια μικρή ποσότητα αλατιού. Η διαδικασία αλατίσματος πρέπει να συνεχιστεί γύρω στις 5 με 7 ημέρες μετά ώσπου το τυρί μας να στραγγίξει καλά και να σκληρύνει.

 

Τέλος αποθηκεύουμε το τυρί μας σε δοχεία, βαρέλι ή τενεκέ και προσθέσουμε νερό με διαλυμένο αλάτι (άλμη) μέχρι να σκεπαστεί το τυρί μας, για να διατηρηθεί και να ωριμάσει. Η άλμη φτιάχτεται με αναλογία 7% αλατιού και το υπόλοιπο νερό. Για άρωμα μπορούμε να προσθέσουμε μερικά κλωναράκια θρούμπι ή δεντρολίβανο. Η θερμοκρασία αποθήκευσης πρέπει να είναι δροσερή και σταθερή. Η φυσιολογική διαδικασία ωρίμανσης κρατάει περίπου 3 μήνες αλλά αν βιαζόμαστε μπορούμε να το καταναλώσουμε νωρίτερα. Εξάλλου και το φρέσκο τυρί είναι απολαυστικότατο.

Μέρος 2ο για την παρασκευή ανθότυρου και μυζήθρας

Το γάλα που στράγγισε από την παραγωγή του τυριού μας (κοινώς τυρόγαλα) μπορούσε να το χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε και μυζήθρα.

Το ξαναζεσταίνουμε αυτή τη φορά και στους 60 βαθμούς, ρίχνουμε λίγα κιλά αποστειρωμένο γάλα που είχαμε κρατήσει από πριν και συνεχίζουμε το ζέσταμα μέχρι τους 80 βαθμούς κελσίου και ταυτόχρονα σουρώνουμε με σουρωτήρι το τυρί που ανεβαίνει στην επιφάνεια και το βάζουμε σε τσαντίλα να στραγγίσει. Αυτό είναι το ανθότυρο και θα γίνει η μυζήθρα μας βέβαια αφού αλατιστεί και ξεραθεί.

Την μυζήθρα που θέλουμε για ξερή την αλατίζουμε και την τοποθετούμε σε σκιερό αλλά καλά αεριζόμενο προστατευμένο μέρος με ένα τούλι, μέχρι να στραγγίσει και να μην βγάζει άλλα υγρά. Οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες είναι ιδανικές για να έχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε αρκετά γρήγορα. Ανάλογα με τον όγκο που έχουμε δώσει στις μυζήθρες μας και την θερμοκρασία της εποχής, το διάστημα ξήρανσης ποικίλει από 2-4 εβδομάδες.

Δείτε ακόμη: Φτιάχνω φρέσκο τυρί απλά και γρήγορα!

Φτιάχνω πανεύκολα κασέρι με λεμόνι!
Στην ενότητά μας "φτιάχνω μόνος - τρόφιμα", θα βρείτε αρκετές ακόμη λύσεις, συνταγές και πρωτότυπες ιδέες!!

Πηγή: www.ftiaxno.gr

Το γιαούρτι είναι το αποτέλεσμα της δράσης ζωντανών μικροοργανισμών, οι οποίοι έχουν την ικανότητα να μεταβάλλουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσονται.

Οι γαλακτικοί μικροοργανισμοί που υπάρχουν στο γιαούρτι είναι κυρίως υπεύθυνοι για τη μετατροπή της λακτόζης σε γαλακτικό οξύ δίνοντας στο γάλα πηχτή υφή με υπόξινη γεύση. Επίσης, κάνει τα λιπαρά του γάλακτος πιο εύπεπτα και εξουδετερώνει τα παθογόνα μικρόβια του γαστρεντερικού μας συστήματος. Ο νομπελίστας γιατρός ΄Ιλια Μέτσνικοφ ανακάλυψε την τελευταία αυτή ιδιότητα του γιαουρτιού το 1908 στη διάρκεια των ερευνών για τη σήψη του παχέος εντέρου. Έτσι θεώρησε το γιαούρτι ως φάρμακο για την αντιμετώπιση των βακτηριδίων εκείνων που προκαλούν το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Η ιστορία του τυριού αρχίζει το 10.000 π.κ.χ. στα οροπέδια του Ιράν, όταν για πρώτη φορά πάνω στον πλανήτη εξημερώθηκαν τα πρώτα μηρυκαστικά, η κατσίκα και το πρόβατο.
Το γιαούρτι αναμφισβήτητα είναι μια από τις αρχαιότερες τροφές που γνωρίζει ο άνθρωπος, και που υπήρξε βασικό τρόφιμο προϊόν στη νοτιοανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και τμήματα της Άπω Ανατολής, για χιλιάδες χρόνια.
Οι αναφορές στο γιαούρτι αφθονούν στα γραπτά ντοκουμέντα των Αιγυπτίων Φαραώ και το προτιμούσαν ιδιαίτερα οι Ισραηλίτες.

Οι Έλληνες γνώριζαν το γιαούρτι και ήταν ενημερωμένοι για τις υγιεινές του ιδιότητες. Ο ιστορικός Ηρόδοτος, που έζησε στον 5ο αιώνα π.κ.χ. μνημονεύει το γιαούρτι, καθώς και ο περίφημος γιατρός του 1ου, 2ου π.κ.χ. αιώνα Γαληνός, που εκθείαζε τη μαλακτική και καθαρτική επίδραση στα έντερα..
Το γιαούρτι απολάμβαναν επίσης και οι Ρωμαίοι. Ο λόγιος και φυσιοδίφης Πλίνιος ο πρεσβύτερος, που έζησε στον 1ο μ.κ.χ. αιώνα, ήταν ένας από τους ενθουσιώδεις καταναλωτές του. Το γιαούρτι εκτιμούνταν πάρα πολύ και από τον μεσαιωνικό αραβικό κόσμο.
Ένα επιστημονικό βιβλίο που είδε το φως στη Δαμασκό, το 633, εξυμνεί τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Χωρίς αμφιβολία, το γιαούρτι, υπήρχε πολλά χρόνια πριν οι άνθρωποι γράψουν γι' αυτό. Είναι πολύ πιθανό ότι η ανακάλυψη του έγινε τυχαία. Γενικά πιστεύεται ότι πρωτοεμφανίστηκε στη Μέση Ανατολή, κάπου στην περιοχή της σημερινής Τουρκίας, ή ίσως στη γειτονική Περσία. Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με το πως πρωτοδημιουργήθηκε.

Μια από αυτές τοποθετεί την αρχή της ανακάλυψης του γιαουρτιού κάπου στη νεολιθική εποχή (στο 10.000 π.κ.χ. περίπου), όταν ο άνθρωπος πρωτοέμαθε το άρμεγμα των ζώων. Κάποιο πήλινο δοχείο γεμάτο γάλα που έτυχε να ζεσταθεί τυχαία για κάμποσες ώρες σε μια γωνία, μετατράπηκε, σε “κεσέ” με γιαούρτι. Ο συνδυασμός του θερμού κλίματος της Μέσης Ανατολής και η απουσία υγιεινών συνθηκών προσφέρουν ένα γόνιμο περιβάλλον στους βακίλους του γιαουρτιού για να υπάρξουν και να πολλαπλασιαστούν με φυσικό τρόπο.
Οποιεσδήποτε όμως και αν υπήρξαν οι περιστάσεις μέσα στις οποίες ανακαλύφθηκε, γρήγορα διαπιστώθηκε πως το γιαούρτι, εκτός από την ευχάριστη γεύση του, ήταν ένας υπέροχος τρόπος διατήρησης του γάλατος. Είναι πιθανό οι πρώτοι βοσκοί να έμαθαν να βράζουν το γάλα, να το μπολιάζουν έπειτα με λίγο γιαούρτι από την προηγούμενη πηξιά και να το διατηρούν ζεστό σκεπάζοντάς το ίσως με δέρματα ζώων. Με τον τρόπο αυτό, σύντομα η τροφή αυτή θα πρέπει να έγινε βασικό στοιχείο της δίαιτάς τους.

Πιστεύεται ότι η χρήση του γιαουρτιού εξαπλώθηκε από τη Μέση Ανατολή σε πιο μακρινές περιοχές με την εξέλιξη του εμπορίου και τη διεξαγωγή πολέμων, ενώ άλλα προϊόντα, συγγενή του γιαουρτιού, θα πρέπει επίσης να ανακαλύφθηκαν, ανεξάρτητα από άλλους λαούς, που χρησιμοποιούσαν το γάλα των ζώων στη διατροφή τους.
Μια Περσική εισβολή χρησίμευσε στην εισαγωγή του γιαουρτιού στην Ινδία, όπου πολύ γρήγορα έγινε δημοφιλές. Αναμιγμένη με μέλι, θεωρείτο ως τροφή των Θεών από τους γιόγκι, οι οποίοι, από το 500 ακόμη π.κ.χ. είχαν αναπτύξει αυστηρούς κανόνες για την κατανάλωση της τροφής και του ποτού.
Στον 7ο αιώνα μ.κ.χ. οι Βούλγαροι, ασιατικοί νομάδες, εγκαταστάθηκαν στα Βαλκάνια, φέρνοντας μαζί τους το γιαούρτι. Ο τεράστιος στρατός του Μογγόλου κατακτητή Τζένκινς Χαν χρησιμοποιούσε γιαούρτι για να διατηρεί το κρέας και τρεφόταν αποκλειστικά μ’ αυτήν, όπου δεν υπήρχε διαθέσιμη άλλη τροφή.
Η εισαγωγή του γιαουρτιού στη Δυτική Ευρώπη λέγεται ότι έγινε στο δέκατο έκτο αιώνα. Ο Γάλλος βασιλιάς Φραγκίσκος Α’, καταπονημένος σοβαρά από μια εντερική αρρώστια, ξαναβρήκε την υγεία του από έναν Κωσταντινοπολίτη Θεραπευτή, που κατέφθασε πεζός μ’ ένα κοπάδι πρόβατα και γίδια. Ο πρωτότυπος αυτός γιατρός παρασκεύασε γιαούρτι, που όταν το έφαγε ο μονάρχης δεν άργησε να θεραπευτεί. Φαίνεται πως αυτό το γεγονός στάθηκε η αιτία να ονομάζουν οι Γάλλοι το γιαούρτι “το γάλα της αιώνιας ζωής”. Στην πραγματικότητα, το γιαούρτι υπήρχε στα μοναστήρια της Δυτικής Ευρώπης πριν από τον 16ο αιώνα αλλά μπορεί να μην ήταν γνωστό στον πολύ κόσμο.

Ωστόσο ο γιαούρτι ελάχιστα ήταν γνωστό στη δύση έως ακόμη στις δεκαετίες του 1920 και 1930. Η προετοιμασία του εδάφους για την εμπορική παραγωγή του γιαουρτιού άρχισε από έναν διακεκριμένο Γάλλο ρωσικής καταγωγής, βακτηριολόγο τον Δρα Μέτσνικοφ (1844 – 1916), διευθυντή του Ινστιτούτου Παστέρ, στο Παρίσι, και βραβευμένο με το βραβείο Νόμπελ της φυσιολογίας και της ιατρικής του 1908, για το έργο του πάνω στις ιδιότητες των λευκών αιμοσφαιρίων να καταπολεμούν τις μολύνσεις. Οι έρευνες του Μέτσνικοφ πάνω στο πρόβλημα του πρώιμου γήρατος στους ανθρώπους τον οδήγησαν στη μελέτη του τρόπου ζωής και της δίαιτας των Βούλγαρων.
Στις αρχές του αιώνα μας οι Βούλγαροι ήταν από τους φτωχότερους λαούς στον κόσμο, αλλά ο μέσος όρος ζωής τους, σύμφωνα με μια έκθεση της εποχής, ήταν ογδόντα επτά χρόνια (έναντι σαράντα οχτώ στις ΗΠΑ). Επιπλέον η Βουλγαρία ξεπερνούσε κατά πολύ τα άλλα έθνη του πλανήτη στον αριθμό αιωνόβιων, σε σχέση με τον πληθυσμό της, περιλαμβανομένων και των Ηνωμένων Πολιτειών, που ακολουθούσαν πολύ πίσω απ’ αυτήν. Παρόλο που από τη δίαιτα τους έλειπαν μερικές τροφές που θεωρούνται ουσιώδεις από θρεπτική άποψη, οι τραχείς κάτοικοι αυτής της αγροτικής χώρας κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες γιαουρτιού μαζί με λαχανικά, καρύδια και σκόρδα.
Οι παρατηρήσεις του Μέτσνικοφ σε ότι αφορά τη ζωή των Βουλγάρων, τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η ρωμαλεότητα και μακροβιότητα τους οφειλόταν στο γιαούρτι. Στο εργαστήριό του πέτυχε να απομονώσει δύο τύπους βακίλων που είναι υπεύθυνοι για τη μετατροπή του γάλακτος σε γιαούρτι, κάνοντας έτσι δυνατή την παραγωγή του γιαουρτιού για εμπορικούς σκοπούς.

Με το πέρασμα των αιώνων, αποδόθηκε στο γιαούρτι ένας σημαντικός αριθμός ευεργετικών χαρακτηριστικών. Φημίζεται λ.χ. ότι παρατείνει τη ζωή, αυξάνει τη σεξουαλική ικανότητα, καλμάρει τα ταραγμένα νεύρα και θεραπεύει ένα πλήθος ακόμη σημαντικές αρρώστιες, από δερματοπάθειες μέχρι γαστρεντερικές παθήσεις.
Η σύγχρονη ιατρική επιστήμη απέδειξε ότι μερικοί απ' αυτούς τους ισχυρισμούς είναι αβάσιμοι. Άλλοι αμφισβητούνται από διάφορους ερευνητές με αποτέλεσμα να δημιουργούνται έντονες συζητήσεις στον κόσμο των ιατρικών ερευνητών.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η πίστη πως όταν τρώμε γιαούρτι, αποκαθιστούμε τους χρήσιμους γαλακτοβάκιλους του εντέρου, που έχουν καταστραφεί από τη λήψη αντιβιοτικών, τα οποία, όπως είναι γνωστό, δεν σκοτώνουν μόνο τα βλαβερά μικρόβια αλλά και την ευεργετική χλωρίδα του εντέρου. Ένα άλλο είναι ότι οι βάκιλοι του γιαουρτιού μπορούν να κατασκευάσουν βιταμίνη Β, όταν το γιαούρτι βρίσκεται μέσα στο έντερο.
Το γιαούρτι είναι πραγματικά μια εξαίρετη τροφή. Παρασκευασμένη από γάλα, διαθέτει ιδεώδη σχεδόν θρεπτικά συστατικά, αλλά το τι ακριβώς περιέχει εξαρτάται από ποικίλους παράγοντες.
Συνήθως, στην παρασκευή γιαουρτιού για το εμπόριο χρησιμοποιείται το γάλα της αγελάδας, αλλά το γάλα αυτό μπορεί να είναι πλήρες, λίγο ή πολύ αποβουτυρωμένο κτλ. με αποτέλεσμα να ποικίλλει όχι μόνο στην περιεκτικότητα λιπαρών και θερμίδων αλλά και στην ποσότητα μερικών θρεπτικών στοιχείων. Επιπλέον, αν το γιαούρτι είναι καμωμένο από γάλα άλλων ζώων (προβάτων, αγελάδων, κατσίκας κλπ.) ή ακόμα και από το γάλα της σόγιας, οι θρεπτικές του ιδιότητες μπορεί να διαφέρουν πάρα πολύ. Επίσης ένας σημαντικός παράγοντας που κάνει το γιαούρτι να διαφέρει είναι η δίαιτα των ζώων από τα οποία προέρχεται το γάλα, καθώς και το περιβάλλον.
Ένα από τα πιο ευεργετικά χαρακτηριστικά του γιαουρτιού είναι το ότι χωνεύεται ευκολότατα, πράγμα που το κάνει επιθυμητό από τους ανθρώπους με ευαίσθητο στομάχι, που δυστυχώς είναι πάμπολλοι, και από τους αρρώστους ή όσους αναρρώνουν. Έχει αποδειχθεί ότι η λακτόζη, το ζάχαρο που περιέχει το γάλα, δεν μπορεί να χωνευτεί από κάποια άτομα. Όταν όμως το γάλα ξινίσει, η λακτόζη υφίσταται μια χημική αλλαγή που έχει σαν αποτέλεσμα να μπορεί να τρώγεται σαν γιαούρτι χωρίς καμιά δυσκολία από άτομα με ευαισθησία στο γάλα.
Κάτω από ομαλές συνθήκες, χρειάζονται 4 ώρες να χωνευτεί το γάλα, ενώ χρειάζεται μόνο μια ώρα για να απορροφηθούν οι βιταμίνες, τα μέταλλα και οι πρωτεΐνες του γιαουρτιού.
Η υψηλή περιεκτικότητα του γιαουρτιού σε ασβέστιο - όπως του γάλατος - μπορεί να είναι ευεργετική στους ηλικιωμένους που οι ιστοί των οστών τους έχουν γίνει λεπτοί, με αποτέλεσμα να σπάζουν εύκολα, να κυρτώνεται η σπονδυλική στήλη και να πέφτουν τα δόντια τους. Ακόμη, το ασβέστιο, πιστεύεται ότι ανακουφίζει τη νευρική υπερένταση. Έρευνες έδειξαν επίσης ότι το γιαούρτι, μόλο που θεωρείται ότι περιέχει υψηλά ποσοστά χοληστερίνης, όταν είναι παρασκευασμένο από πλήρες γάλα, περιέχει εξάλλου και ένα στοιχείο που εμποδίζει την παραγωγή χοληστερίνης και πραγματικά ελαττώνει το επίπεδό της στο αίμα.

Παρά την αμφισβήτηση που περιλαμβάνουν πολλά από τα ευεργετήματα που απορρέουν από το βακτηριακό του περιεχόμενο, το γιαούρτι είναι σίγουρα μια υγιεινή θρεπτική και εύπεπτη τροφή με ευχάριστη γεύση.
Η τρέχουσα δημοτικότητα του γιαουρτιού στη Δύση περιορίζεται ακόμη σε αυτό που ονομάζουμε υγιεινή τροφή. Μια τεράστια ποικιλία τροφίμων παρασκευασμάτων τα φαγητά, ορεκτικά, λιχουδιές, γλυκίσματα, ποτά, γίνονται και συνοδεύονται από γιαούρτι στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο, την Ινδία και πολλές χώρες της Δύσης.

Πως μπορείτε να παρασκευάσετε γιαούρτι..

Ξεκινήστε στην αρχή να παρασκευάσετε ένα γιαούρτι απλό.. μετά μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε…

Βράζουμε 1 κιλό γάλα.. πλήρες.. όταν αρχίσει να βράζει το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει εως οτου φτάσει τη θερμοκρασία των 45 βαθμών Κελσίου.
Για οσους δεν διαθέτουν θερμόμετρο.. εμπειρικώς.. κρατούν το μικρό τους δάχτυλο μέσα στο γάλα και μετρούν.. αργά εως το δέκα.. χωρίς να καούν.. εάν καούν.. πρίν το 10 απλά..περιμένουν να κρυώσει και άλλο.. εάν ομως το δάκτυλο μπορούμε να το κρατήσουμε ανετα και πολύ μετά το 10 .. τότε το ξαναβράζουμε..
Πάρτε ενα θερμόμετρο..
Όταν λοιπόν το γάλα είναι στη σωστή θερμοκρασία.. δηλαδή 45 βαθμοί .. τότε ρίχνουμε μέσα σε αυτό δύο κουταλιές κανονικές της σούπας γιαούρτι.. σακούλας ή γιαούρτι με πέτσα. Ανακατεύουμε πολύ καλά και αργά και τοποθετούμε σε ένα πήλινο ή κάποιο άλλο σκεύος. Για 2,5 ώρες το γιαούρτι πρέπει να μείνει ακίνητο σε θερμοκρασία 40 βαθμών… μπορούμε να το τοποθετήσουμε στο φούρνο της κουζίνας και να το αφήσουμε εκεί για 2,5 ώρες..
Μετά αμέσως στο ψυγείο ακίνητο για 24 ώρες… προσοχή ακίνητο...
Προσοχή.. η περιγραφή που δίνω είναι για γάλα εμπορίου.. παστεριωμένο-ομογενοποιημένο .. εάν χρησιμοποιήσετε φρέσκο γάλα.. πρέπει να βράσει πρώτα για 15 λεπτά στους 95 βαθμούς Κελσίου.. και μετά να γίνει η ολη διαδικασία.
Εαν χρησιμοποιήσετε γάλα φρέσκο.. τότε φίλοι μου ..τέτοιο πράγμα .. δεν έχετε ξαναφάει..
Προσοχή.. τα γάλατα τα οποία εχουν υποστεί θερμική επεξεργασία.. και είναι μακράς διαρκείας.. οπως και τα γάλατα τα συμπυκνωμένα.. δεν πήζουν..

Καλή σας επιτυχία.. 1 κιλό γάλα θα σας δώσει ακριβώς.. 1 κιλό γιαούρτι..

Δείτε αναλυτικότερα: Γιαούρτι από... σπίτι!!

και: Φτιάχνω τυρί φέτα και μυζήθρα.

Φτιάχνω φρέσκο τυρί απλά και γρήγορα!

Το είδα: greenchef.gr

Δυστυχώς οι περισσότεροι καταναλωτές δεν γνωρίζουν την διαφορά ανάμεσα σε παγωτά και παγωμένα γλυκίσματα ή επιδόρπια παγωτού που είναι συνήθως τα παγωτά.
Διαβάστε λοιπόν τι περιέχει ενα παγωμένο γλύκισμα ή επιδόρπιο παγωτού:

1. Γάλα αποβουτυρωμένο ανασυσταθέν.
Τι καταλαβαίνει ο καταναλωτής; τι είδους ανασύσταση έχει υποστεί το ήδη αποβουτυρωμένο γάλα; γιατί αποβουτυρώνεται αφού οπως βλέπετε παρακάτω προστίθεται λίπος και μάλιστα φυτικό που είναι επιβλαβές για τον οργανισμό; απλά εννοούν γάλα σκόνη αλλά δεν το λένε.

Βέβαια και το γάλα του εμπορίου δεν πάει πίσω: Γάλα ή Δηλητήριο;

2. Ζάχαρη (εμπορίου) 

Δείτε: Επεξεργασμένη ζάχαρη: Η Πικρή Αλήθεια.

3. Σιρόπι γλυκόζης (εμπορίου)

4. Φυτικό λίπος
Τα φυτικά λίπη περιέχουν trans λιπαρά οξέα που σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organization,WHO) είναι ύποπτα για καρδιαγγειακές παθήσεις, αφαιρούν το λίπος δηλ. το βούτυρο από το γάλα για να βάλουν το φθηνότερο αλλά και πιό επικίνδυνο φυτικό λίπος.
Δείτε: Μαργαρίνη, μια πλαστική ουσία

Ας γνωρίσουμε τη μαργαρίνη... και τους 10 λόγους που πρέπει να την αποφεύγετε!
5. Στερεά ορού γάλακτος
Ο ορός γάλακτος είναι κυρίως νερό

6. Γαλακτοματοποιητές.
Μην σας παρασύρει η ονομασία δεν έχει καμμία σχέση με το γάλα, αποτελούν μονογλυκερίδια και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων, φωσφατίδια του αμμωνίου, πολυγλυκερίδια του πολυρικινελαίκού οξέος, αλγινικό νάτριο και μία σειρά απο άλλες χημικές ουσίες που καμμία σχέση δεν έχουν με το γάλα.

7. Σταθεροποιητές
Αυτές συνήθως είναι έλαιο χαρουπιού, καραγενίνη, έλαιο γκουάμ, γάλα αποβουτυρωμένο, αφυδατομένο δηλαδή γάλα σκόνη, αρωματικές ύλες κλπ. πού καμμία σχέση δεν έχουν με το γάλα.

Η νομοθεσία επιτρέπει ενα σημαντικό μέρος να ειναι γάλα σκόνη, που δεν περιέχει ασβέστιο, βιταμίνες αλλά και άλλα θρεπτικά συστατικά και ιχνοστοιχεία, όπως το φρέσκο γάλα. Δυστυχώς υπάρχει κενό στην νομοθεσία των παγωτών.

Τα παγωμένα γλυκίσματα πού περιέχουν φοινικέλαιο ή έλαιο ινδικής καρύδας που συχνά προστίθεται στα παγωτά, και συνήθως δεν αναγράφεται προκαλούν βλάβες στην υγεία. Τα παγωτά των ζαχαροπλαστείων συνήθως δεν περιέχουν όλα αυτα τα συνθετικά συστατικά.

Τέλος τα παγωτά πρέπει να είναι καλά συντηρημένα. Πρακτικά αυτό σημαίνει σταθερή θερμοκρασία στούς -18 βαθμούς Κελσίου και ο καταψύκτης δεν πρέπει να έχει προβλήματα λειτουργίας. Πρέπει να προσέχουμε το χαρτί συσκευασίας του παγωτού, αν είναι σχισμένο ή κολλημένο πάνω στο τρόφιμο, αν έχει ή όχι παραμορφωμένο σχήμα ή συσκευασία. Επίσης δεν πρέπει να είναι μαλακό ή με υφή που να θυμίζει γιαούρτι ή βούτυρο ή να είναι ξυνό, να μην εμφανίζει ίζημα ούτε να θρυμματίζεται σε μικρά κομμάτια, να μην περιέχει μικροκρυστάλους, ούτε να έχει άλλη περίεργη γεύση ή οσμή.

Ειναι γεγονός οτι στα παγωτά και την σύσταση τους υπάρχει νομοθετικό κενό και η πολιτεία οφείλει να προστατεύσει την υγεία των καταναλωτών, μέχρι τότε πρέπει να εντείνει τους ελέγχους για τα ευαλλοίωτα αυτά προίόντα. Δυστυχώς οι έλεγχοι μέχρι τώρα είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Μέχρι τότε ας επιβληθεί στα ράφια των καταστημάτων να υπάρχει σαφής και διακριτός διαχωρισμός των παγωτών απο τα παγωμένα γλυκίσματα.

Παρατήρησις "τροφής": Αν περιμένουμε από την πολιτεία και την νομοθεσία αυτές τις εποχές σωθήκαμε! Χρειάζεται μόνοι μας να αντιληφθούμε πως αυτά που πωλούνται στο εμπόριο είναι ανθυγιεινά: Νομίζετε ότι τρώτε παγωτό; 

Αντί αυτών μπορούμε μόνοι μας να κάνουμε θαυμάσια παγωτά και ναι είναι όσο το δυνατόν πιο υγιεινά: Και παγωτό και υγιεινό και... "στο λεπτό"!

Ελληνικό παγωτό γιαούρτι!

Εύκολο σπιτικό παγωτό γιαούρτι με μπανάνα!

Γρανίτα με πορτοκάλι και λεμόνι!

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr