Τα φυτά του είδους Salvia officinalis (ή Dalmatian sage) ανήκουν στο γένος Salvia (φασκόμηλο) και είναι πολυετείς αειθαλείς θάμνοι. Το S. fruticosa είναι γνωστό και ως Greek sage ή Σάλβια η φαρμακευτική ή αλλιώς φασκομηλιά ή αλιφασκιά. αναπτύσσεται στις μεσογειακές χώρες και είναι και αυτό πολυετές με λοβωτά φύλλα. Είναι φυτό πολυετές με πολλά κλαδιά μέχρι 50 εκ. ύψος, ξυλώδη στη βάση τους και τρυφερά στις κορυφές. Τα φύλλα του είναι στενόμακρα μυτερά χνουδωτά και γκριζοπράσινα. Κάθε χειμώνα βγάζει καινούριους τρυφερούς βλαστούς. Στο τέλος της άνοιξης βγαίνουν τα λουλούδια με χρώμα πολύ ανοιχτό βιολετί. Το φασκόμηλο κυρίως βρίσκεται στην Νότια Ελλάδα (Πελοπόννησο- Νησιά), αλλά γενικά στη χώρα μας υπάρχουν 20 είδη φασκόμηλου. Προτιμά ηλιόλουστες περιοχές και πετρώδη, άγονα εδάφη. Μάλιστα πολλοί το θεωρούν το ίδιο με το τσάι του βουνού, αλλά το λάθος είναι μεγάλο και σημαντικό, διότι οι ιδιότητές τους διαφέρουν, όπως άλλωστε και η γεύση τους. Σε αρκετούς θάμνους σχηματίζονται σκληρά, χνουδωτά σφαιρίδια, οφειλόμενα σε προσβολή εντόμων. Επειδή μοιάζουν με καρπούς, ο λαός τα αποκαλεί «μήλα της φασκομηλιάς», απ’ όπου το φυτό πήρε το όνομά του. Παλιότερα τα μασούσαν για να καθαρίσουν τα δόντια τους. Το αφέψημά του χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ουλίτιδας και των δερματικών παθήσεων. Το αιθέριο έλαιό του κατά του πονόδοντου.

Παρόλο που υπάρχουν γύρω στα πεντακόσια είδη του γένους Salvia, πολλές ποικιλίες και χημειότυποι, μόνο λίγοι τύποι είναι εμπορικά σημαντικοί . Εκτός από το S. officinalis και S . fruticosa , άλλα σημαντικά είδη είναι το S. azurea, το S. sclarea, το S. viridis, το S. horminoides, S. divinorum, το S. rutilans και το S. promifera . Το S. officinalis καλλιεργείται και συλλέγεται στη Γιουγκοσλαβία, στην Αλβανία, στην Τουρκία, στην Ιταλία, στην Ελλάδα, στις Η.Π.Α, στην Ισπανία και στην Κρήτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας παρουσιάζει περιορισμένη εξάπλωση ως αυτοφυές (συναντάται μόνο στην περιοχή της Ηπείρου).
Το S. fruticosa είναι ενδημικό των μεσογειακών και μεσοανατολικών χωρών. Προκειται για το κοινότερο είδος του γένους στην Ελλάδα. Φύεται σε περιοχές χαμηλών υψομέτρων (κάτω των 300 m), εκτός από την Κρήτη όπου φύεται μέχρι τα 1000 – 1200 m. Το S. promifera είναι ενδημικό της Ν. Ελλάδας και των παραλίων της Μ. Ασίας, ενώ το S. sclarea, στην Ελλάδα, απαντάται ως αυτοφυές στην Ήπειρο και στη Μακεδονία (Simon, J.E 1984).

Έχει πάρει το λατινικό όνομά του “σαλβία” από το ρήμα salvere, που σημαίνει ” είμαι υγιής”. Θεωρήθηκε ιερό βότανο από τους Έλληνες που το αφιέρωσαν στο Δία και από τους Ρωμαίους που το πήγαν στη Βρετανία. Για το κοινό αυτό βότανο οι Άραβες λένε “πώς μπορεί να πεθάνει ένας άνθρωπος που έχει στο κήπο του φασκόμηλο;”.

Το φασκόμηλο ήταν γνωστό και στην αρχαιότητα και το αναφέρουν ο Διοσκορίδης, ο Αέτιος, ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός, οι οποίοι το εκθείαζαν ιδιαιτέρως καθώς το χρησιμοποιούσαν στα δαγκώματα των φιδιών αλλά και γενικά ως τονωτικό του μυαλού και του σώματος. Οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα υποδεχόταν τους άνδρες από τον πόλεμο με ένα ρόφημα από φασκόμηλο για να “διεγείρουν” τη γονιμότητα. Ο Διοσκουρίδης το συνιστούσε για τις αιμορραγίες και για την άτακτη περίοδο.

Οι Κινέζοι το ονομάζουν ελληνικό βλαστάρι και το θεωρούν καλύτερο από το τσάι οι οποίοι εδώ και αιώνες έχουν αναπτύξει ένα μοναδικό σύστημα παραδοσιακής ιατρικής βασιζόμενης στα βότανα τον Μεσαίωνα αντάλλασσαν την τριπλάσια ποσότητα της καλύτερης ποιότητας τσαγιού με μια μικρή ποσότητα φασκόμηλου.
Οι Γάλλοι το ονομάζουν ελληνικό τσάι και το χρησιμοποιούν όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι όχι μόνο για φαρμακευτικούς αλλά και για μαγειρικούς σκοπούς. Στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας το χρησιμοποιούσαν σαν πολυφάρμακο και έχει εκθειαστεί από τον Ιπποκράτη, τον Διοσκουρίδη τον Γαληνό και τον Αέτιο. Οι Λατίνοι το θεωρούσαν ιερό φυτό και το χρησιμοποιούσαν σε τελετές. Ήταν το φυτό της αθανασίας.
Οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ιερό φυτό και οι γιατροί της Σχολής του Σαλέρνο πίστευαν ότι “όποιος έχει στο σπίτι του φασκόμηλο δε φοβάται το θάνατο”.

Ο Καρλομάγνος βοήθησε σημαντικά στη διάδοσή του, ενώ ο γιος του συμπεριέλαβε το φασκόμηλο σε ένα διάταγμα στο οποίο αναφέρονται τα φυτά που έπρεπε να καλλιεργούνται στα βασιλικά κτήματα.
Αναφέρεται ότι στην μεγάλη επιδημία πανούκλας που ξέσπασε στην Τουλούζη το 1630, κάποιοι κλέφτες λεηλατούσαν τα πτώματα χωρίς να κολλήσουν οι ίδιοι. Στη δίκη που ακολούθησε, αντάλλαξαν της ζωές τους με το μυστικό της ανοσοποίησης τους, το οποίο ήταν μια αλοιφή που κατασκεύασαν από φασκόμηλο, θυμάρι, λεβάντα και δεντρολίβανο. Περίπου μετά από έναν αιώνα τους μιμήθηκαν κάποιοι άλλοι κλέφτες προσθέτοντας σε αυτό το έγχυμα και σκόρδο το οποίο έμεινε γνωστό ως “λάδι των 4 κλεφτών” και χρησιμοποιήθηκε προληπτικά και σε άλλες επιδημίες μολυσματικών ασθενειών.

ΚΑΛΛΙΈΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΑΒΉ
Το S. officinalis και το S. fruticosa αναπτύσσονται σε θερμοκρασίες 5 26 OC, σε περιοχές με ετήσια βροχόπτωση 0.3 2.6 m και σε εδάφη με pH 4.2 8.3. Τα είδη προτιμούν ζεστές και υγρές περιοχές και μεγαλώνουν καλύτερα σε χώμα αργιλικό, πλούσιο σε άζωτο και καλά φωτιζόμενο. Τα φυτά είναι ευαίσθητα σε μεγάλης διάρκειας υγρές περιόδους με εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες. Για την επαγγελματική καλλιέργεια, τα φυτά που έχουν εγκατασταθεί μπορούν να επιζήσουν μέχρι και έξι χρόνια, και η αρχική σοδειά γίνεται ήδη από τον πρώτο χρόνο εγκατάστασης. Συνήθως κάθε χρόνο γίνονται δύο ή τρεις σοδειές Τα φύλλα συλλέγονται και ξηραίνονται σε σκιερό μέρος ή σε τεχνητά χαμηλά θερμαινόμενο χώρο, έτσι ώστε να διατηρηθεί το χρώμα του φυτού και η ποιότητα του αιθέριου ελαίου. Το αιθέριο έλαιο παραλαμβάνεται με απόσταξη με ατμό και το ποσοστό του κυμαίνεται από 1.2-2.5% στα ξηρά φύλλα (Simon, J.E 1984),αλλά πιο επιτυχημένη παραλαβή είναι αυτή της εκχύλισης με πτητικούς-οργανικούς διαλύτες, όπως αλκοόλες.

ΧΗΜΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ S. OFFICINALIS ΚΑΙ ΤΟΥ S. FRUTICOSA
Η χαρακτηριστική ουσία που περιέχεται στο αιθέριο έλαιο που παράγουν τα φυτά του S.officinalis είναι η α και η β θουγιόνη. Αλλοι δευτερογενείς μεταβολίτες που παράγονται στο είδος αυτό είναι το β-πινένιο, διτερπένια, τριτερπένια, φλαβονοειδή, συστατικά φαινολικών οξέων και φαινολικοί γλυκοζίτες (Miura et al., 2000). Στην περίπτωση του S. fruticosa τα κυριότερα χαρακτηριστικά του αιθέριου ελαίου είναι (Skoula et al., 2000) η 1,8 κινεόλη, το β-μυρκένιο, το α και β-πινένιο, η α και β-θουγιόνη και η καμφορά. Όλα αυτά αποτελούν το 90% του αιθέριου ελαίου.
Η χημική ταυτότητα των δύο αυτών ειδών, δηλαδή, η συνολικά παραγόμενη ποσότητα του αιθέριου ελαίου και η ποιοτική του και ποσοτική του σύσταση εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Αυτοί είναι: i) το τμήμα του φυτού, ii) η εποχή και iii) η γεωγραφική περιοχή που αναπτύσσεται το φυτό και οι κλιματικές συνθήκες που επικρατούν σε αυτή. Η επίδραση των παραγόντων αυτών έχει μελετηθεί τόσο στο S. officinalis , όσο και στο S. fruticosa .
Βιοχημική ανάλυση φυτών του S. officinalis αποκάλυψε τρεις χημειότυπους με βάση το λόγο α και β-θουγιόνης (α/β 10:1, 1.5:1, και 1:10 αντίστοιχα). Επίσης τα φυτά μπορούν να κατανεμηθούν σε τρεις κατηγορίες με βάση το συνολικό ποσό θουγιόνης που περιέχεται στο αιθέριο έλαιο σε : πλούσια ( 39-44%, μεσαία (22-28%) και φτωχά (9%). Σε πειράματα, τα άνθη των φυτών είχαν υψηλότερα επίπεδα περιεκτικότητας σε έλαιο (1.6 έναντι 1.1%) και σε β-πινένιο (27 έναντι 10%) σε σχέση με τα φύλλα, ενώ τα επίπεδα θουγίονης ήταν χαμηλότερα (16 έναντι 31%). Όσο αφορά την επίδραση της εποχής, τα συνολικά επίπεδα θουγιόνης ήταν χαμηλότερα στο άνθος την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού και αρκετά υψηλά την περίοδο του φθινοπώρου και του χειμώνα. Αντίστοιχη βιοχημική ανάλυση σε φυτά του είδους S. fruticosa έδειξε ανάλογα αποτελέσματα. Μία μελέτη (Skoula et al., 2000) σε τρεις διαφορετικούς πληθυσμούς του S. fruticosa στην Κρήτη, που παρουσίαζαν σημαντικές διαφορές στην ποιοτική και ποσοτική σύσταση του παραγόμενου ελαίου, έδειξε, με βάση RAPD ανάλυση, ότι εκτός από τους παραπάνω παράγοντες σημαντικό ρόλο στη χημική ταυτότητα των διαφόρων πληθυσμών παίζει και το γενετικό υπόβαθρο.

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ 
Το φασκόμηλο χρησιμοποιείται από πολύ παλιά για την αντιμετώπιση κρυωμάτων, διάρροιας, εντερίτιδας, πονόλαιμου, δαγκωμάτων από φίδια και καρκίνου. Ως εκ τούτου  τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει δοθεί πολλή έμφαση στα φυσικά αντιοξειδωτικά. Αυτό οφείλεται στην ικανότητά τους να αποσβένουν τις ελεύθερες ρίζες που παράγονται στον άνθρωπο από διάφορους μηχανισμούς και που είναι υπεύθυνες-συμμετέχουν σε πολλές χρόνιες παθήσεις (Zheng et al., 2001). Σε πολλές μελέτες το φασκόμηλο που ανήκει στην οικογένεια Labiateae έχει αποδεικτεί ότι διαθέτει αντιοξειδωτικές ουσίες.
Σε παλαιότερες μελέτες το φασκόμηλο έδειξε ότι παρήγαγε φαινολικές ουσίες με αντιοξειδωτική δράση που οφειλόταν στην παρουσία καρνοσικού και ροσμαρινικού οξέος (Yinrong et al., 1999) . Εντούτοις, επιπλέον μελέτες αποκάλυψαν και άλλους ενεργούς παράγοντες όπως τερπενοειδή, φλαβονοειδή, και φαινολικά οξέα.Τα τελευταία αποτελούνται από βιολογικώς ενεργά ολιγομερή καφεϊκού οξέος (Yinrong et al., 2000) που κυμαίνονται από τριμερή, τετραμερή έως ανώτερα ολιγομερή, όπως σαλβιανολικά οξέα. Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές, αυτοί οι παράγοντας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση διαφόρων αδιαθεσιών. Επίσης, εξαιτίας του ότι αρκετές ασθένειες όπως η εγκεφαλική δυσλειτουργία (π.χ το Alzheimer) (Perry et al., 1999), ο καρκίνος, οι καρδιολογικές παθήσεις και η ανεπάρκεια στο ανοσοποιητικό σύστημα, μπορεί να προκύπτουν λόγω κυτταρικών βλαβών που οφείλονται στη δράση ελεύθερων ριζών, η παρουσία αντιοξειδωτικών στο διαιτολόγιο πιθανόν να αποτελεί ένα τρόπο αντιμετώπισης των παραπάνω ασθενειών. Η παρατηρούμενη αντιοξειδωτική δράση του φασκόμηλου αποτελεί μία πρόκληση για την κατανόηση της χημείας που εμπλέκεται στη δράση του φυτού αυτού.

Το φασκόμηλο παράγει και ουσίες που έχουν αντιμικροβιακή δράση, πράγμα που το κάνει χρήσιμο για αντισηπτικές εφαρμογές, όπως σε σκευάσματα προστασίας από μικρόβια, όπως στοματικά διαλύματα. Πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι σε υδατικά και αλκοολικά εκχυλίσματα από το φασκόμηλο υπάρχουν ουσίες με αντιμικροβιακή δράση, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται στη θεραπεία ασθενειών όπως η χρόνια βρογχίτιδα. Αλλα πειράματα σε εκχυλίσματα από φασκόμηλο, έδειξαν ότι έχει ιδιότητες κατασταλτική δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα και αντισπασμοδικές ιδιότητεs. Επιπρόσθετα, έχουν εντοπιστεί παράγοντες, όπως τα τριτερπένια ολεανολικό και ουρσολικό οξύ ή το διτερπένιο καρνοσολικό οξύ, τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδης δράση (Baricevic et al., 2001), ενώ γίνονται πειράματα για να προσδιοριστεί ο ακριβής τρόπος δράσης των παραγόντων αυτών. Συμπεραίνεται λοιπόν ότι το φασκόμηλο παράγει μία πληθώρα δευτερογενών μεταβολιτών που φαίνεται ότι μπορούν να συμβάλλουν πολύ στην αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών. Έτσι, είναι απαραίτητο να βρεθεί ο ακριβής τρόπος δράσης των ενώσεων αυτών και η χημεία τους προκειμένου να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια στην ιατρική.

Πέρα από την σημαντική χρήση του φασκόμηλου στην ιατρική, αυτό βρίσκει εφαρμογή κα σε άλλους τομείς . Έτσι, χρησιμοποιείται στην αρωματοβιομηχανία και ως αρωματικό στα τρόφιμα. Συνάμα, η αντιοξειδωτική δράση το κάνει χρήσιμο στη βιομηχανία τροφίμων αφού είναι συντηρητικό και αντικαθιστά τα συνθετικά συντηρητικά, στις βιομηχανίες παραγωγής και συσκευασίας προϊόντων τυριών, λαχανικών, επεξεργασμένων τροφών και αναψυκτικών Είναι ιδιαίτερα τονωτικό λόγω της τανίνης που περιέχει. Είναι καλό φάρμακο κατά της ατονίας του στομάχου και των εντέρων αλλά και απολυμαντικό και αποχρεμπτικό σε περίπτωση κρυολογημάτων. Θεωρείται τονωτικό της μνήμης και καταπολεμά τη νωθρότητα. Το φασκόμηλο είναι ευεργετικό στα μαλλιά και στυπτικό με μάσκα στο πρόσωπο.

Η χρήση του είναι εσωτερική και εξωτερική. 
Εσωτερική: είναι τονωτικό, βοηθά στην ατονία του στομάχου, στην βελτίωση της μνήμης, στο κρυολόγημα, και στην έντονη εφίδρωση. Τρόπος παρασκευής ροφήματος: για αφέψημα βράζουμε μια κουταλιά του γλυκού φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα σε ένα μπρίκι νερό, το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό ή κρύο ανάλογα με την εποχή.
Εξωτερική: ανακούφιση προσφέρουν τα φρέσκα φύλλα, αν τα τρίψουμε σε περιοχές με τσιμπήματα εντόμων ή σε πληγές με πύο. Γαργάρες με το αφέψημα καταπραΰνουν τον ερεθισμό των ούλων και του λαιμού. Το συχνό λούσιμο με το αφέψημα είναι καλό για την τριχόπτωση, και οι με ζεστό βραστάρι είναι τονωτικές για το δέρμα του προσώπου. Χρησιμοποιείται επίσης στην μαγειρική για να νοστιμίζει κυρίως φαγητά με κρεατικά. Στο είδος Salvia υπάρχουν και ποικιλίες που καλλιεργούνται για διακοσμητικούς σκοπούς.

Οι ιδιότητες του ελελίφασκου είναι πολλές και χρήσιμες. Χρησιμοποιούμε τα φύλλα για την παρασκευή εγχύματος με αντιιδρωτικές, δροσιστικές, ηπατικές, διεγερτικές και χωνευτικές ιδιότητες. Τα φύλλα του τριβόμενα στα δόντια και στα ούλα έχουν αντισηπτικές και καθαρτικές ιδιότητες. Έτσι είναι ιδανικά για γαργάρες και στοματικές πλύσεις. Επίσης, μαζί με τα φύλλα του δενδρολίβανου, προσδίδουν ένα ευχάριστο άρωμα σε πολλά φαγητά, όπως σούπες και πίτες. Είναι ακόμη μαλακτικό, στυπτικό, στομαχικό και αντιρευματικό, έχει επουλωτικές, τονωτικές και εμμηναγωγικές ιδιότητες, είναι φυσικό αντιβιοτικό και τονωτικό που βοηθά και στην δυσπεψία. Συνιστάται για την ακμή και τα σπυράκια, την τριχοφυία των πελμάτων, το κρυολόγημα (ως αφέψημα), τα καψίματα και τα τραύματα, τον πονοκέφαλο και την ημικρανία, τα έλκη του στόματος, τον πονόλαιμο και την αμυγδαλίτιδα. Χρησιμοποιούμενο εξωτερικά βοηθά για τη θεραπεία των κεντρισμάτων των εντόμων. Τέλος στη Κίνα θεωρείται ότι εκτός από τα φύλλα του και η ρίζα του φασκόμηλου έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Ως καλλυντικό συνιστάται για λιπαρά δέρματα, ως μάσκα για βαθύ καθαρισμό του προσώπου και ως ατμόλουτρο.
Όμως, το φασκόμηλο, όπως και τα περισσότερα βότανα, έχει εκτός από τις αβλαβείς τους ιδιότητες και ορισμένες βλαβερές σε ειδικές περιπτώσεις. Έτσι λοιπόν δεν πρέπει να λαμβάνεται καθόλου από επιληπτικά άτομα, δεδομένου ότι περιέχει θυιόνη η οποία μπορεί να πυροδοτήσει κρίσεις επιληψίας. Απαγορεύεται επίσης και κατά την περίοδο εγκυμοσύνης.

Το εκχύλισμα φασκόμηλου στην κατάλληλη ποσολογία και συχνότητα επαναφέρει το αρχικό χρώμα των μαλλιών, το φυσικό, πριν αρχίσουν να ασπρίζουν.
Φύλλο Σήμερα χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα λουλούδια του φυτού στη φαρμακοποιία, την αρωματοποιία, σε καρυκεύματα και φαγητά.
Το αιθέριο έλαιο που παράγεται από το φυτό δεν πρέπει να πίνεται γιατί θεωρείται πολύ πιο τοξικό ακόμη και από το αψέντι.

Για οικιακή χρήση κόβεται τον Ιούνιο και αφού αποξηρανθεί, σε σκιερό μέρος, φυλάγεται σε κλειστά γυάλινα βάζα. Εχει πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται σε διάφορες μορφές. Θεωρείται ότι σταματά την εφίδρωση, βοηθά στους πόνους του τοκετού και παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν για την απολύμανση χώρων που ζούσαν βαριά άρρωστοι, καίγοντάς το στα κάρβουνα. Ως διεγερτικό τής ερωτικής διάθεσης ο Leclerc συνιστά ένα κρασί που φτιάχνεται αν βάλουμε 80 γραμμάρια φύλλα φασκόμηλου σε ένα λίτρο καλό μαύρο κρασί για μια εβδομάδα και πίνουμε λίγο κάθε μέρα. Καλό είναι να το αποφεύγουν οι γυναίκες που θηλάζουν γιατί πικρίζει το γάλα. Στη μαγειρική είναι από τα πιο αγαπημένα βότανα για τα βαριά κρέατα όπως το χοιρινό και το κυνήγι (ζώα ή πουλιά). Είναι πολύ καλύτερο φρέσκο παρά ξεραμένο.

Φασκόμηλο! Θαυματουργό στη μνήμη 
Το φασκόμηλο, γνωστό σε εμάς επί πολλούς αιώνες, συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο επιστημονικών ερευνών. Στην τελευταία έκδοση του περιοδικού “Φαρμακολογίας – Βιοχημείας και Συμπεριφοράς” δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα ερευνών Βρετανών επιστημόνων των πανεπιστημίων NEWCASTLE και NORTHUMBRIA, με άλλες επιβεβαιωμένες ιδιότητες του φασκόμηλου. Οι νέες έρευνες απέδειξαν ότι το φασκόμηλο ως ρόφημα ενισχύει και επαναφέρει τη μνήμη αισθητά. Η νέα έρευνα αυτή, δεν αναφέρει πιο συγκεκριμένο συστατικό του φασκόμηλου συντελεί στην ισχυροποίηση της μνήμης. Ας σημειώσουμε εδώ ότι το φασκόμηλο περιέχει δεκάδες ουσίες και φυσικά, είναι δύσκολο να απομονωθεί το συστατικό που λειτουργεί για την επαναφορά της μνήμης. Πιθανόν να ενεργούν συστατικά πάνω του ενός, όπου δρουν σε συνδυασμό.
Οι τελευταίες διαπιστώσεις της έρευνας αυτής, έγιναν ενθουσιωδώς δεκτές από τους επιστήμονες ανά τον κόσμο, αφού επάνω στα συστατικά του φασκόμηλου στηρίζονται οι ελπίδες για την επαναφορά της μνήμης 10 εκατομμυρίων ατόμων ανά τον κόσμο που πάσχουν από την ασθένεια ALZHEIMER’S, μια ασθένεια που συνοδεύεται πάντα με την βαθμιαία απώλεια της μνήμης.

Τα συστατικά του φασκόμηλου, υποθέτουν οι ερευνητές ότι επηρεάζουν και ενεργοποιούν ένα ένζυμο του εγκεφάλου που η ALZHEIMER’S φαίνεται να ακινητοποιεί, προξενώντας αμνησία.

Πάντως οι μέχρι τώρα ελπιδοφόρες ενδείξεις του φασκόμηλου, πέραν των επί χιλιάδων χρόνων γνωστών υγιεινών αποτελεσμάτων του, έγιναν δεκτές με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κάτι που κίνησε την περιέργεια των ερευνητών για περαιτέρω μελέτες του θαυματουργού αυτού μυρωδικού βοτάνου.
Μέχρι νεωτέρων αποτελεσμάτων, μέχρι στιγμής το φασκόμηλο αποδεδειγμένα πλέον, πέραν των παραδοσιακών ισχυρισμών, ενισχύει το αρχικό φυσικό χρώμα των μαλλιών.
Και όλα αυτά, χωρίς παρενέργειες και χωρίς κινδύνους.

Δείτε ακόμη: Φτιάξτε οδοντική σκόνη με στάχτη, φασκόμηλο, κανέλα και γλυκάνισο!

Πεντανόστιμο ρόφημα αδυνατίσματος με φασκόμηλο!

Πηγή: alttherapy.blogspot.gr

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι χάριζε στον άνθρωπο την αθανασία...

οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ήταν ιερό γιατί

μπορούσε να σώσει την ζωή του ανθρώπου ή να του την χαρίσει...

οι αρχαίοι Ρωμαίοι του είχαν μεγάλο σεβασμό και για αυτό συνόδευαν την συγκομιδή του με ειδικές τελετουργίες...

οι Γάλλοι το ονομάζουν "το ελληνικό τσάι"και...

όπως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι το χρησιμοποιούν σε πολλές εφαρμογές όπως

φαρμακευτικές και μαγειρικές....

οι Κινέζοι το ιερό αυτό βοτάνι των αρχαίων Ελλήνων το ονόμαζαν  "ελληνικό βλαστάρι"και το θεωρούσαν πολύ καλύτερο από το δικό τους τσάι...

λέγεται ότι κατά την ακμή του εμπορίου του κινέζικου τσαγιού με την δύση οι Κινέζοι

αντάλλασσαν δύο δεσμίδες τσάι κινέζικο με μία δεσμίδα ελληνικό φασκόμηλο...

στην Κρήτη που το φασκόμηλο φύεται εν αφθονία υπήρχε παράδοση

να γίνεται η συγκομιδή την πρώτη και την δεύτερη μέρα του Μάη και πριν από την ανατολή του ήλιου...

Φασκόμηλο: το βοτανολογικό του όνομα  salvia officinalis προέρχεται από την λατινική λέξη salvare που σημαίνει "θεραπεύω"...

και εξαιτίας των θεραπευτικών του δυνάμεων και ιδιοτήτων το ονόμαζαν και "salvia salvatrix" δηλαδή σάλβια ο σωτήρ...

φασκόμηλο το σωτήριον...

και μιά μεσαιωνική παροιμία-κατά άλλους παλιά αραβική-έλεγε "γιατί να πεθάνει ένας άνθρωπος όταν στον κήπο του φυτρώνει φασκόμηλο;".......

ενώ η παράδοση των αγγλόφωνων λαών πίστευε ότι η φασκομηλιά φύτρωνε και ευδοκιμούσε μόνον σε κήπους σοφών και όπου αφέντης του σπιτιού ήταν η γυναίκα!!!!!!!!!!

                                    Τα ενεργά συστατικά του φασκόμηλου είναι:

    ~Πτητικό έλαιο-θυϊόνη,περίπου 50%

    ~Πικρές διτερπενοειδείς ουσίες

    ~Ταννίνες

    ~Φλαβονοειδή

    ~Φαινολικά οξέα,όπως ροζμαρινικό οξύ

    ~Τανασετόνη

                                      Οι δράσεις του είναι:

    ~Τονωτικό της μνήμης

    ~Τονωτικό όλου του οργανισμού

    ~Μειώνει την εφίδρωση - δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μειώνει την εφίδρωση,γεγονός που, μαζί με την οιστρογονική και τονωτική του δράση το φασκόμηλο

είναι ένα από τα αποτελεσματικότερα γιατρικά για την εμμηνόπαυση βοηθόντας το σώμα να προσαρμοστεί στα καινούργια δεδομένα!!!!

    ~Αντιπυρετικό

    ~Κατά του κρυολογήματος

    ~Κατά των ρευματισμών

    ~Κατά της νευροπάθειας

    ~Κατά των ερεθισμών του λαιμού είναι

ιδανικό για όλους σχεδόν τους τύπους ερεθισμού του λαιμού μπορεί

να χρησιμοποιηθεί για γαργάρες όπως επίσης

μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα στοματικά έλκη και για τα πονεμένα και ερεθισμένα ούλα

    ~Ευεργετικό για τα μαλλιά προλαμβάνει

το άσπρισμά τους και πολλές φορές επαναφέρει το χρώμα τους

    ~Ευεργετικό για το δέρμα

    ~Απολυμαντικό

    ~Έχει οιστρογονική δράση

    ~Ρυθμιστικό των έμμηνων-διευκολύνει  την καλύτερη ροή του αίματος της περιόδου-

και

                                  τώρα μία-δύο εφαρμογές:

Το φασκόμηλο και το στομάχι:

κάνουμε έγχυμα φασκόμηλου και πίνουμε δύο φλιτζάνια την ημέρα μετά το φαγητό...

είναι ένα καταπληκτικό χωνευτικό και ένα εξαίρετο ρόφημα για τις νευρώσεις του στομάχου...

Το φασκόμηλο και τυμπανισμός:

Ο τυμπανισμός είναι μία πάθηση που βασανίζει πολλούς ανθρώπους ιδίως τις απογευματινές ώρες εκτός

από την ενόχληση πολλές φορές παραμορφώνει και την εμφάνιση με το να φαίνεται η κοιλιά φουσκωμένη το πρώτο

μέλημα είναι να ελεγχθεί η διατροφή μας όταν όμως

μας συμβαίνει να ένας πολύ καλός και αποτελεσματικός τρόπος...

κάνουμε έγχυμα φασκόμηλου και...

πίνουμε δύο φλιτζάνια την ημέρα πάντα μετά το φαγητό το

αποτέλεσμα είναι άμεσο...

Σημείωση:Το φασκόμηλο επειδή είναι ιδιαίτερα διεγερτικό πρέπει να αποφεύγεται από άτομα υπερτασικά...

Πηγή: botanologia.blogspot.gr

Τι σημαίνει οξείδωση του οργανισμού;
Αν και χημικά, μπορούν να δοθούν διάφοροι ορισμοί για την οξείδωση, που συνήθως αφορά δράση ή ένωση του οξυγόνου, ας μείνουμε στον πιο απλό και κατανοητό: υπερβολική οξείδωση για τον οργανισμό μας σημαίνει φθορά.
Όλα όσα παρατηρούμε καθώς περνάει η ηλικία, ρυτίδες, κηλίδες της επιδερμίδας μα και άλλα που συμβαίνουν εσωτερικά και δεν είναι ορατά, προέρχονται από την υπερβολική οξείδωση του οργανισμού που φθείρεται σαν μέταλλο που σκουριάζει.

Οι ουσίες ή οι λόγοι που προκαλούν αυτή τη διαδικασία στον άνθρωπο είναι η αναπόφευκτη ακτινοβολία, το κάπνισμα, τα πρόσθετα των τροφίμων, οι διάφορες τοξίνες, που ευνοούν την ανάπτυξη ελευθέρων ριζών. Οι ελεύθερες ρίζες είναι μόρια που έχουν χάσει ένα ηλεκτρόνιο.
Κατά τη διαδικασία της οξυγόνωσης στη διάρκεια της καύσης των τροφών, τα μόρια του οξυγόνου χάνουν συνεχώς ηλεκτρόνια δημιουργώντας όλο και περισσότερες ελεύθερες ρίζες οι οποίες προσβάλλουν το γενετικό μας υλικό, το κύτταρο δεν μπορεί να αντισταθεί και τελικά καταστρέφεται.

Οι αντιοξειδωτικοί μηχανισμοί που διαθέτουμε.
Ευτυχώς, δεν είμαστε ανυπεράσπιστοι στην απειλή των ελεύθερων ριζών και των διάφορων οξειδωτικών σωμάτων. Αν αυτά τα παρομοιάσουμε με μια φωτιά στο τζάκι του οργανισμού μας, τα αντιοξειδωτικά είναι η σχάρα που περιορίζει αυτή τη φωτιά κι αν ο αριθμός των ελεύθερων ριζών πολλαπλασιαστεί και προκαλέσει οξειδωτικό στρες, τότε τα αντιοξειδωτικά θα παίξουν το ρόλο του πυροσβεστήρα, που σβήνει αποτελεσματικά τη φωτιά στο ξεκίνημά της.
Στον αγώνα αυτό είναι στρατευμένα: 

- τα ενδογενή αντιοξειδωτικά, πως τα αμινοξέα, τα ένζυμα, οι ορμόνες κ.α., 

- η μεγάλη κατηγορία των εξωγενών αντιοξειδωτικών που είναι αμινοξέα και παράγωγα, υδατάνθρακες, κάποιες βιταμίνες κ.α. και 

- η κατηγορία των τροφίμων, βοτάνων, ποτών και ροφημάτων στην οποία ανήκουν και τα αφεψήματα.

Τα καλύτερα αντιοξειδωτικά
Τα βασικά αντιοξειδωτικά των αφεψημάτων και προπάντων του τσαγιού, είναι τα φλαβονοειδή. Ιδιαίτερα σημαντικά θεωρούνται τα ΡΡ, τα πολυμερή φλαβονοειδή που είναι πλούσια σε κατεχίνες, ουσίες που κι αυτές χωρίζονται σε μικρότερες υποκατηγορίες στη χημεία. Εκείνο που έχει σημασία είναι, ότι τα πολυμερή φλαβονοειδή μπορούν να
λάβουν μέρος σε πολλά συστήματα του οργανισμού με αποτέλεσμα ένα πλήθος ωφελειών για την υγεία μας, από την αναχαίτιση των καρκινικών κυττάρων του μαστού ή του προστάτη μέχρι την υποστήριξη σε περίπτωση
καρδιαγγειακών νοσημάτων. Οι περισσότερες έρευνες έγιναν στο πράσινο τσάι που είναι πλουσιότερο σε πολυμερή φλαβονοειδή. Προέρχεται από το φυτό Camelia sinensis και διαφέρει από το τσάι του βουνού, με το οποίο συγχέεται συχνά. Ωστόσο, και τα αφεψήματα άλλων βοτάνων έδωσαν
δείγματα της πολύτιμης βοήθειας τους στην προστασία της υγεία μας.

Οι θησαυροί της φύσης
Όλα τα βότανα είναι πολύτιμα και έχουν να μας προσφέρουν πολλά… Μερικά όμως μας προσφέρουν ακόμα περισσότερα όπως το πράσινο τσάι, το δίκταμο, το φασκόμηλο, το φλαμούρι, η μέντα, το τσάι του βουνού, το χαμομήλι, το τσάι Earl Grey που είναι τσάι στο οποίο έχουν προστεθεί αιθέρια έλαια περγαμόντου και το μαύρο τσάι.
Οι πολύτιμες ουσίες που διαθέτουν είναι οι πολυφαινόλες. Από αυτές κάποιες αναπτύσσουν μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δράση.
Η έρευνα χρησιμοποιεί τον δείκτη IC50 σαν κοινό παρονομαστή που ορίζει με μια ενδεικτική τιμή τη συγκέντρωση πολυφαινολών που απαιτείται για να αναστείλει ένα αντιοξειδωτικό στο 50% του όγκου του. Αυτή είναι μια παράμετρος που δείχνει πόσο ισχυρό είναι το αφέψημά μας.
Για παράδειγμα, το πράσινο τσάι έχει ΙC50 -0,345 κι έτσι είναι πιο δυνατό από το χαμομήλι που έχει 0,300.

Ο πίνακας βαθμολογίας
Κατά σειρά του δείκτη IC50, τα αφεψήματά μας από το πιο δυνατό στο ασθενέστερο κατατάσσονται: Πράσινο τσάι, Δίκταμο, Φασκόμηλο συσκευασμένο, Φασκόμηλο χύμα, Φλαμούρι, Μέντα, Τσάι του βουνού, Χαμομήλι, Earl Grey, Μαυρο τσάι.
Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτό, επισημαίνουμε ότι όσο πιο μικρός σε αριθμό είναι ο δείκτης IC50, τόσο μεγαλύτερη είναι η αντιοξειδωτική δράση του αφεψήματος.
IC50 = 1:αντιοξειδωτική δράση

Τα θετικά συστατικά των αφεψημάτων, ορίζονται με CPP που σημαίνει γενικά τη συγκέντρωση των πολυφαινολών. Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε δέκα χαρακτηριστικά παραδείγματα αφεψημάτων βοτάνων σε σειρά που τα κατατάσσει από το πλουσιότερο στο φτωχότερο σε πολυφαινόλες και δίπλα την κατάταξή τους με τον δείκτη IC50.

ΑΦΕΨΗΜΑΤΑ (σε mg/200 ml αφεψήματος = 1 κούπα)

Α/ΑΣυγκέντρωση πολυφαινολών Cpp Αντιοξειδωτική IC50 ικανότητα

1. Πράσινο τσάι 59,60...........Πράσινο τσάι 0,345

2. Earl Grey 137,61..............Δίκταμο 0,144

3. Φασκόμηλο συσκευασμένο 90,7..Φασκόμηλο 0,180 απλό

4. Μαύρο τσάι 83,55..........Φασκόμηλο 0,184 συσκευασμένο

5. Μέντα 78.45..................Φλαμούρι 0,187

6. Δίκταμο 50,55................Μέντα 0,213

7. Τσάι του βουνού 34,15......Τσάι του βουνού 0,284

8. Φλαμούρι 16,50...............Χαμομήλι 0,300

9. Χαμομήλι 14,20...............Earl Grey 0,323

10. Φασκόμηλο απλό 11,15.....Μαύρο τσάι 0,343

Η σημασία της κατάταξης
Εκείνο που αξίζει να προσέξουμε σ’ αυτό το συγκριτικό πίνακα, είναι ότι κάποια αφεψήματα με μεγάλη περιεκτικότητα πολυφαινολών, δεν έχουν την αντίστοιχη αντιοξειδωτική ικανότητα. Αντιστοιχία βρίσκουμε μόνο στο πράσινο τσάι που έρχεται πρώτο και στις δύο κατηγορίες
και στο τσάι του βουνού. Για παράδειγμα, το μαύρο τσάι και το Earl Grey είναι τσάγια πλούσια σε πολυφαινόλες, οι οποίες όμως έχουν υποστεί οξείδωση κατά την επεξεργασία ζύμωσης των φύλλων του φυτού. Αυτός είναι και ο λόγος που έρχονται τελευταία σε αντιοξειδωτική ικανότητα στον πίνακά μας. Αν το Earl Grey προηγείται του μαύρου τσαγιού, είναι επειδή το περγαμόντο που περιέχει, διαθέτει κι αυτό τα δικά του αντιοξειδωτικά.
Παρατηρούμε στο φασκόμηλο, ότι το συσκευασμένο είναι πλουσιότερο σε πολυφαινόλες, ενώ το απλό, το χύμα, τις χάνει επειδή είναι εκτεθειμένο στον αέρα και στην υγρασία της ατμόσφαιρας. Παρόλα αυτά, το χύμα φασκόμηλο δε χάνει την αντιοξειδωτική του ικανότητα γιατί εκείνες οι πολυφαινόλες που δρουν σαν καλύτερα αντιοξειδωτικά παραμένουν προστατευμένες ώστε τελικά να έχουν την ίδια απόδοση με το συσκευασμένο.

Οι φρουροί της υγείας μας
Την ευεργετική δράση των αφεψημάτων την γνώριζαν από παλιά οι γιαγιάδες μας. Τα τελευταία χρόνια όμως την αποδεικνύουν και οι επιστημονικές έρευνες. 

Ας δούμε λοιπόν ποια νοσήματα προλαμβάνουν αλλά και θεραπεύουν τα αφεψήματα: 

• Οξειδωτικό στρες (υπερβολική οξείδωση στον οργανισμό και κυρίως των λιπιδίων)
• Καρδιαγγειακά (θρομβώσεις, συσσώρευση αιμοπεταλίων, αθηρωμάτωση)
• Νόσος του Parkinson (μειώνουν τη συγκέντρωση σιδήρου στους νευρώνες συγκεκρ. περιοχής)
• Φλεγμονές 
• Ασθένειες του κολλαγόνου
• Καρκίνος (πνεύμονα, δέρματος, πεπτικού, μαστού, προστάτη)
• Μικροβιακές λοιμώξεις (αναστέλλουν την ανάπτυξη πολλών βακτηρίων που προκαλούν διάρροια, καταπολεμούν ιούς της γρίπης και πνευμονικούς και εμποδίζουν την αγωγή ιόντων της ουρίας).
• Καταρράκτης (επιβραδύνουν την εξέλιξη της θάμπωσης των φακών)
• Παχυσαρκία (μειώνουν την απορρόφηση του λίπους από τον οργανισμό και συνεργάζονται με την καφεΐνη του τσαγιού στην διαδικασία κατανάλωσης ενέργειας).
• Διαβήτης (αυξάνουν τη δράση της ινσουλίνης και μερικά ενισχύουν τα υπογλυκαιμικά φάρμακα).
• Τερηδόνα (εμποδίζουν την προσκόλληση στα δόντια μας του Streptococcus mutans που είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία της)

Χρήσιμες διατροφικές συμβουλές
Τα αφεψήματα (μια κούπα) μας δίνουν κατά μέσο όρο 63 mg πολυφαινόλες ανά 200 ml. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε, η ελάχιστη απαιτούμενη ποσότητα αντιοξειδωτικών είναι 500 mg τη μέρα.

Για απόδοση στο μάξιμουμ
Προσθέστε το βότανο αφού βράσει το νερό ώστε η θερμότητα να διασπάσει τα τοιχώματα των φύλλων και να εκχυθούν τα ωφέλιμα συστατικά.
Ο χρόνος παραμονής να είναι όσος χρειάζεται για να χρωματιστεί το νερό. Όχι περισσότερο γιατί τα ωφέλιμα στοιχεία του καταστρέφονται όσο είναι εκτεθειμένα στην υψηλή θερμοκρασία του νερού.
Πίνετε το αφέψημα αμέσως μόλις μπορέσετε να δεχτείτε τη θερμότητά του και σε χρόνο όχι μεγαλύτερο από 10 λεπτά γιατί όσο παραμένει, από τα φύλλα του βοτάνου διαχέεται επίσης και το ένζυμο που οξειδώνει τις πολυφαινόλες.
Κρατήστε το αφέψημα προστατευμένο από την ατμόσφαιρα, στο χρόνο που μεσολαβεί για να αποφύγετε την οξείδωση.
Αποφύγετε την προσθήκη ζάχαρης γιατί εξουδετερώνει την αντιοξειδωτική δράση του αφεψήματος καταστρέφοντας τις πολυφαινόλες.

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΑΦΕΨΗΜΑΤΩΝ

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΦΕΨΗΜΑΤΩΝ
- Ποικιλία τσαγιού, περισσότερο πράσινο τσάι, δίκταμο
και φασκόμηλο, πάντα συσκευασμένα.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ
- 2 κούπες την ημέρα για 63 mg αντιοξειδωτικά

ΣΤΗΝ ΚΟΥΠΑ ΜΑΖΙ ΜΕ
- λεμόνι; ΝΑΙ χωρίς περιορισμό, γιατί αυξάνει την αντιοξειδωτική ικανότητα του αφεψήματος περίπου κατά 45%
- ζάχαρη; ΟΧΙ ή τουλάχιστον αποφύγετέ την όσο γίνεται γιατί εξουδετερώνει την ωφέλιμη δράση καταστρέφοντας τις πολυφαινόλες.
- γάλα; και ΝΑΙ και ΟΧΙ γιατί ενώ δίνει κάποιες θρεπτικές ουσίες υποβαθμίζει το αφέψημα.
- μέλι; ΝΑΙ γιατί ενισχύει την αντιοξειδωτική ικανότητατου αφεψήματος και το κάνει ευχάριστο.

Φίλοι μου τα βότανα αυτά είναι πραγματικοί θησαυροί και σας προτείνω το τσάι του βουνού χωρίς αυτό να σημαίνει να αγνοήσετε τα αλλα.
Μπορείτε σε τακτά χρονικά διαστήματα να χρησιμοποιείτε και τα αλλα, μάλιστα θα έλεγα οτι επιβαλεται κάτι τέτοιο.
Και πάλι θα ήθελα να σας εφιστήσω την προσοχή με τις ποσότητες αλλά και την διάρκεια χρήσης. Καταναλώστε τα με εβδομαδιαίες διακοπές.
Τηρείτε τα όρια που περιγράφω εφοδιαστείτε με μία καλή τσαγιέρα και θα μείνετε υγιείς και δυνατοί με τα εφόδια που μας διέθεσε η Μητέρα Φύση.

Να δούμε ομως αναλυτικά το υπ` αριθμόν 1 αντιοξειδωτικό , το πολυφημισμένο πράσινο τσάι , που πραγματικά αξίζει τον κόπο να κάνουμε μία αναλυτική παρουσίαση.
Διαβάζοντας προσεκτικά τα παρακάτω θα δείτε τις θαυματουργές ιδιότητες του του βοτάνου οχι μόνο ως αντιοξειδωτικό αλλά και ώς προληπτικό κατά της εμφάνισης του καρκίνου, ως αντιφλεγμονώδες αλλά και ως ικανό να μειώνει την απορρόφηση του λίπους.

Πράσινο τσάι
Μαύρο και πράσινο τσάι (Theaceae), προέρχονται από το ίδιο φυτό. Αντίθετα από το μαύρο τσάι (και το τσάι τύπου oolong), τα φρέσκα φύλλα από το πράσινο τσάι, δεν υφίστανται οξειδωτική ζύμωση, γιατί κατεργάζονται σε υψηλές θερμοκρασίες με ατμό, έτσι ώστε αδρανοποιούνται τα οξειδωτικά ένζυμα και μένουν ανέπαφες οι πολυφαινόλες του φυτού.
Οι πολυφαινόλες, που χημικά ανήκουν στην ομάδα των φλαβονοειδών, (κατεχίνες, επικατεχίνες, γαλλοκατεχίνες, επιγαλλοκατεχίνες, προανθοκυανιδίνες), αποτελούν το 30-40% του ξηρού υπολείμματος των φύλλων και είναι υπεύθυνες για την αντιοξειδωτική δράση του φυτού, για τις αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητες που του αποδίδονται, σύμφωνα με έναν μεγάλο αριθμό μελετών σε ανθρώπους, πειραματόζωα και in vitro μελέτες.
Σε ένα φλιτζάνι πράσινο τσάι, θα βρούμε συνήθως 300-400 mg πολυφαινόλες και βέβαια, 50-100 mg καφεΐνης.
Οι αντικαρκινικές ιδιότητες των πολυφαινολών του πράσινου τσαγιού είναι αποτέλεσμα παρεμπόδισης βιοχημικών στόχων του καρκίνου, τόσο για να σχηματιστούν, όσο και να αναπτυχθούν περαιτέρω.
Οι πολυφαινόλες αυξάνουν τη δραστικότητα ηπατικών αντιοξειδωτικών ενζύμων.

Μπορούν να δεσμεύσουν, (μέσω χηλικών συμπλόκων), μέταλλα όπως ο σίδηρος, που σχηματίζουν ενεργές ενώσεις οξυγόνου, παγιδεύοντας έτσι πιθανά παράγωγα που ενοχοποιούνται στο σχηματισμό καρκίνων, κυρίως στο γαστρεντερικό σύστημα.
Η αντιοξειδωτική δράση τους, (ισχυρότερη της βιταμίνης Ε και C), σχετίζεται με τη δομή του αρωματικού τους δακτυλίου και των υδροξυλίων του, που δεσμεύει και αδρανοποιεί ελεύθερες ρίζες.
Οι πολυφαινόλες αναστέλλουν τη σύνθεση παραγώγων του αραχιδονικού οξέος (που σχηματίζονται στους ιστούς κατά την αναφυλακτική αντίδραση) και παρουσιάζουν αξιοσημείωτη αντιφλεγμονώδη δράση.
Μελέτες απέδειξαν την αναστολή φλεγμονώδους αντίδρασης σε υπεριώδη Α και Β ακτινοβολία και σημαντική μείωση της κινητοποίησης των ουδετερόφιλων, που εκδηλώνεται κατά την εξέλιξη της φλεγμονής.

Aλλες μελέτες in vitro, έδειξαν ότι το πράσινο τσάι είναι ικανό να μειώνει την απορρόφηση του λίπους, εμποδίζοντας τη δράση ενζύμων (λιπάσες). Επιπλέον, φαίνεται ότι υπάρχει κάποια συνεργική δράση ανάμεσα στην καφεΐνη και τις κατεχίνες του πράσινου τσαγιού, με αποτέλεσμα να επιμηκύνεται η επίδραση του συμπαθητικού στη διαδικασία κατανάλωσης ενέργειας.
Έτσι, το πράσινο τσάι προτάθηκε ως χρήσιμο βοήθημα στον έλεγχο βάρους και στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Το πράσινο τσάι είναι ένα ασφαλές ρόφημα που στερείται τοξικότητας και παρενεργειών.
Βεβαίως εξαιτίας της καφεΐνης, μπορεί η υπερκατανάλωσή του να οδηγήσει σε παρενέργειες τύπου καφεΐνης (ευερεθιστότητα, αϋπνία, ταχυκαρδία). Λόγω καφεΐνης πρέπει να αποφεύγεται και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι το πράσινο τσάι, για κάποιο λόγο, δεν προκαλεί συνήθως ούτε αυτές τις παρενέργειες, ακόμη και σε διπλάσιες δόσεις από αυτές που κανονικά η καφεΐνη «από μόνη της», θα προκαλούσε ενοχλήσεις.
Η δοσολογία για το πράσινο τσάι ποικίλλει, εξαρτάται από το επιθυμητό θεραπευτικό αποτέλεσμα και από την προέλευση, τον τρόπο παραγωγής του φυτού. Κάθε φλιτζάνι τσάι περιέχει περίπου 100 mg πολυφαινόλες και μια τυπική δοσολογία είναι από 3 έως 10 φλιτζάνια την ημέρα. Σε καρκίνους, η δοσολογία κυμαίνεται σε 500-1500 mg ημερησίως.

Δίκταμο
Τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του δίκταμου μπορούμε να τις δούμε σε προηγούμενο πίνακα έρχεται δεύτερο ώς αντιοξειδωτικό μετά το πράσινο τσάι και δικαιολογημένα φημίζεται και αυτό για τις ευεργετικές του ιδιότητες.
Μία μικρή αναφορά σε οτι αφορά την χρήση του στην αρχαιότητα μιάς και το βότανο είναι ιδιαίτερα γνωστο στον Ελλαδικό χώρο και ειδικά στην Κρήτη.
Από την αρχαιότητα λοιπόν ο δίκταμος θεωρούνταν πολύτιμο φαρμακευτικό φυτό και χρησίμευε ως πανάκεια σε διάφορες παθήσεις και ως θεραπευτικό των τραυμάτων.
Κατά τη μυθολογία ήταν αφιερωμένος στη θεά Αρτέμιδα γιατί βοηθούσε, όπως κι εκείνη, τις γυναίκες στον τοκετό. Για τον ίδιο λόγο οι αρχαίοι παρίσταναν το άγαλμα της θεάς με στεφάνι από το φυτό αυτό. Τον ονόμαζαν και «αρτεμίδιον» δίνοντας του το όνομα της θεάς που πλήγωνε με τα δηλητηριασμένα βέλη της αλλά γιάτρευε και τις πληγές πού προκαλούσε. Η θαυματουργή δύναμη του φυτού εκθειάζεται μέχρι και τον 4ο μ.Χ. αιώνα από 24 διαφορετικούς συγγραφείς.
Είναι ενδημικό φυτό της Κρήτης, και φυτρώνει από την επιφάνεια της θάλασσας ως τα 1600 μ. Αποτελούσε ένα πολύτιμο είδος για το εξαγωγικό εμπόριο του νησιού.
Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τον κρητικό δίκταμο στην Κω για την χολή, τα πνευμόνια και σαν κατάπλασμα στα πρηξίματα.
Ο Διοσκουρίδης μεταχειριζόταν το φυτό για να γιατρεύει τραύματα από πολεμικά όπλα.
Με το δίκταμο ή Αφροδίτη θεράπευσε τον Αινεία στον Τρωικό Πόλεμο Την πιο φανταστική όμως ιστορία για τη δύναμη του δίκταμου μας την λέει ο Αριστοτέλης: όταν τα αγριοκάτσικα στον Ψηλορείτη δέχονταν τα δηλητηριασμένα βέλη των κυνηγών έτρωγαν δίκταμο, και έτσι απόβαλαν τα βέλη και έκλειναν οι πληγές τους.
Ό Θεόφραστος επανάλαβε την ιστορία του μεγάλου του δάσκαλου και ο μύθος αυτός εξακολούθησε ν' απασχολεί τους ξένους περιηγητές μέχρι τον 17ο αιώνα. Στο μεσαίωνα, τα μοναστήρια έφτιαχναν ένα ποτό, πού είχε μέσα δίκταμο, και σήμερα ακόμα τα καλά βερμούτ αρωματίζονται με δίκταμο.

Tο δίκταμο φυτρώνει ΜΌΝΟ στην Κρήτη όπου οι ντόπιοι το αποκαλούν "έρωντα" αναφερόμενοι στις ελαφρές αφροδισιακές του ιδιότητες. Ενα από τα σπουδαιότερα φαρμακευτικά φυτά, γνωστό στη Μινωική Κρήτη και την Αρχαία Ελλάδα. Οι Μινωίτες το θεωρούσαν το πολυτιμότερο θεραπευτικό φυτό. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε κατά των παθήσεων του στομάχου και του πεπτικού συστήματος, στους ρευματισμούς, τα αρθριτικά, ως επουλωτικό, εμμηναγωγό, τονωτικό και αντισπασμωδικό. Το όνομά του το πήρε από το όρος Δίκτυ (Λασηθιώτικα) όπου παλαιότερα αφθονούσε Σήμερα ενδεικνύεται ως Ευστόμαχο, επουλωτικό, ερωτικό, τονωτικό, κατά του έλκους στομάχου. Σε μεγάλες ηλικίες εάν δεν είναι υπερασικοί ευνοεί την μακροζωία.
Οδηγίες παρασκευής: Αναλογία 1 γρ δίκταμο με 100 γρ νερό. Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε το δίκταμο. Το αφήνουμε 7-10 λεπτά εκτός φωτιάς και στραγγίζουμε.
Πίνετε το ρόφημα μόνον εάν σας αρέσει η γεύση του. Αφέψημα που το πίνετε με γκριμάτσες δεν αποδίδει.
Θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ότι κάνω μία παρουσίαση που ωφελεί κάποιο αφέψημα. Να ξέρετε ότι σχεδόν όλα τα βότανα έχουν διαφορετικές ευεργετικές ικανότητες από άτομο σε άτομο. Εκ πείρας σας συνιστώ να προτιμάτε το βότανο που σας επιτρέπει να το πίνετε ευχάριστα.
Τέλος το δίκταμο δεν συνιστάται σε υπερτασικούς και σε έγκυες γυναίκες.

ΤΣΑΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ

Αν και νομίζω οτι θα έπρεπε να το παρουσιάσω πρώτο οπως του αξίζει πραγματικά , βάσει του πίνακα έρχεται αρκετά μετά το δίκταμο και μετά το φασκόμηλο και τη μέντα σε οτι αφορά ως αντιοξειδωτικό.
Βέβαια οπως σας έχω πεί το βότανο απο οργανισμό σε οργανισμό δρά διαφορετικά.
Το τσάι του βουνού εχει κάτι διαφορετικό. Εχει γεύση. Πίνεται πολύ πιο ευχάριστα και αυτό πολύ σημασία.
Το γνωστό τσάι του βουνού, με το λατινικό όνομα Sideritis, η πρώτη σιδηρίτις του Διοσκορίδη κατά τον Πατριάρχη Γεννάδιο, λέγεται ότι πήρε το όνομά του από την ικανότητά του να θεραπεύει πληγές από σιδερένια αντικείμενα ή κατ’ άλλους από τα δόντια κάλυκα του άνθους του που μοιάζουν με αιχμή λόγχης. Στη Κρήτη, όπου είναι ενδημικό φυτό, το λαϊκό του όνομα είναι μαλοτήρα και προέρχεται από τις ιταλικές λέξεις male (αρρώστια) και tirare (σύρω), επειδή στην ενετοκρατούμενη Κρήτη το θεωρούσαν πανάκεια για τα κρυολογήματα και τις παθήσεις του αναπνευστικού. Είναι πολύ διαδεδομένο και δημοφιλές ρόφημα στην Ελλάδα και απαντά σε αρκετά τοπικά είδη και υποείδη, όπως το τσάι από το Δέλφι, το τσάι του Παρνασσού ή τσάι του Βελουχιού, της Πελοπονήσσου, του Αγίου Όρους και του Αιγαίου. Αν και η φαρμακευτική του δράση δεν έχει μελετηθεί ικανοποιητικά, είναι γνωστό ότι ο Διοσκορίδης το χρησιμοποιούσε ως θεραπευτικό των πληγών και πιστεύεται ότι είναι ευεργετικό για τα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες στη Νότια Ευρώπη, από τη Σικελία έως τη Κριμαία. Εάν καλλιεργηθεί, καλής ποιότητας φυτά επιτυγχάνονται μόνο σε μεγάλα υψόμετρα και κυρίως σε ορεινούς βραχότοπους.
Τα τμήματα του φυτού που χρησιμοποιούνται είναι κυρίως τα φύλλα του, τα οποία πρέπει να συλλεγούν κατά την άνθιση, δηλαδή προς τα μέσα του καλοκαιριού.
Το τσάι του βουνού είναι πεπτικό, θερμαντικό, τονωτικό, αποτοξινωτικό και συνιστάται κατά των κρυολογημάτων, των παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος, καθώς και κατά των παθήσεων του ουροποιητικού συστήματος, αφού είναι διουρητικό. Τέλος, το αφέψημα με ξυλαράκια κανέλας και μέλι είναι μαλακτικό και αντισηπτικό για τον βήχα.
Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα περισσότερο απο όλα τα βότανα. Οι προληπτικές του θεραπευτικές ιδιότητες δεν σταματούν στις παραπάνω ενδείξεις.. Πίνεται σκέτο χωρίς να προσθέσετε τίποτα απολύτως, πάντα ζεστό και αν μπορείται πολύ πρωινές ώρες.. Είναι αρκετά φτηνό, βρίσκεται παντού και είναι κρίμα να το αγνοούμε..

Διευκρίνησις: Τα παραπάνω σχόλια είναι του αρθρογράφου. Η τροφή συμφωνεί ως επί το πλείστον, εκτός από την επιλογή βοτάνου, καθώς εγώ αγαπω ιδιαίτερα το φασκόμηλο, αλλά αυτά όπως προ-ειπώθηκε είναι προσωπικές επιλογές του καθενός!
Θέλω όμως να εφιστήσω την προσοχή σας στο να πίνετε και να τρέφεστε γενικότερα με τρόφιμα που σας ευχαριστούν, ΑΛΛΆ και με ομήγυρη που επίσης σας ευχαριστεί. Τα αντίθετα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις χημικές διεργασίες του οργανισμού μας κατά την διάρκεια της πέψης και άρα κατ` επέκτασιν σε εμάς και την υγεία μας!!

Δείτε ακόμη: Τσάι τοῦ (Ἑλληνικού) βουνού, κατὰ τοῦ Ἀλτσχάιμερ!!

Φασκόμηλο το εξαγνιστικό

Μέντα, η μεθυστική!

Χαμομήλι, ταυτότητα και θεραπευτικές ιδιότητες

Τίλιο – Φλαμουριά (Tilia europaea): Ιδιότητες.

Το είδα: alttherapy.blogspot.gr

Μαρία Παπαδοδημητράκη
Μήπως κάθε πρωί ψάχνετε να βρείτε τα κλειδιά σας, ξεχνάτε ονόματα και δεν μπορείτε να θυμηθείτε πού έχετε παρκάρει το αυτοκίνητό σας; Μήπως το μυαλό σας συνεχώς ταξιδεύει και είστε συχνά αφηρημένοι; Αν οι καταστάσεις αυτές σας είναι οικείες, αν οι φίλοι σας παρομοιάζουν τη μνήμη σας με αυτήν του χρυσόψαρου ή δυσκολεύεστε να συγκεντρωθείτε, είναι καιρός να κάνετε κάτι για να τονώσετε το μυαλό σας. Μερικά μπουκαλάκια με αιθέριο έλαιο μπορούν να σας βοηθήσουν.

Βασιλικός, η πρώτη επιλογή
Oι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, καθαρίζει το μυαλό, ανακουφίζει από την πνευματική κόπωση και ενισχύει τη μνήμη. Αποτελεί την πρώτη επιλογή στις περισσότερες περιπτώσεις, καθώς έχει ευχάριστο και διακριτικό άρωμα.
Για αρωματικό λύχνο: Βάζετε 3 σταγόνες βασιλικό σε λίγο νερό και ανάβετε το ρεσό.
Για εισπνοές: Ραντίζετε ένα μαντίλι με 2-3 σταγόνες βασιλικό και το αφήνετε κοντά σας, για να το εισπνέετε καθώς εξατμίζεται.
Για το μπάνιο: Γεμίζετε την μπανιέρα με χλιαρό νερό, διαλύετε 6-7 σταγόνες βασιλικό και απολαμβάνετε ένα χαλαρωτικό μπάνιο για περίπου 20 λεπτά.

Δείτε: Βασιλικός: Δροσερός και πιπεράτος!

Δενδρολίβανο, το παραδοσιακό
Χαρακτηριστικό φυτό της Μεσογείου, που χρησιμοποιήθηκε για αιώνες ως ίαμα. Το αιθέριο έλαιο υπάρχει στα φύλλα και τα λουλούδια του. Είναι εξαιρετικό για όσους κουράζονται σωματικά και πνευματικά, αλλά και για προβλήματα όπως η πιτυρίδα και η τριχόπτωση. Αναζωογονεί και τονώνει το κυκλοφορικό και τη μνήμη και ταυτόχρονα έχει αποτοξινωτική δράση. Χρησιμοποιείται σε μείγματα και όχι μόνο του.
Για αρωματικό λύχνο: Αναμειγνύετε 1 σταγόνα δενδρολίβανο και 2 σταγόνες νερολί σε λίγο νερό. Το πρώτο είναι τονωτικό και το δεύτερο ηρεμιστικό. Έτσι αποβάλλετε το άγχος και ταυτόχρονα ενισχύετε τη συγκέντρωσή σας.
Για μασάζ: Σε 30 ml αμυγδαλέλαιο ρίχνετε 4 σταγόνες δενδρολίβανο, 3 σταγόνες βασιλικό, 3 σταγόνες μέντα, 2 σταγόνες φασκόμηλο και 3 σταγόνες νερολί. Όταν νιώθετε πολύ κουρασμένοι πνευματικά, κάνετε μασάζ με το μείγμα για περίπου 1 ώρα.

Δείτε: Δεντρολίβανο το εξαιρετικό!

Δεντρολίβανο (Rosmarinus officinalis) για τη μνήμη.

Άγριο κυπαρίσσι, το διεγερτικό
Το αιθέριο έλαιο αποστάζεται από τους καρπούς του φυτού άρκευθος ή άγριο κυπαρίσσι. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση της πνευματικής κόπωσης και ταυτόχρονα βοηθά στην αντιμετώπιση της κυστίτιδας, του λιπαρού δέρματος και της ακμής. Έχει αντισηπτική και διουρητική δράση, καταπραΰνει τους μυϊκούς πόνους και διεγείρει τις λειτουργίες της πέψης.
Η άμεση λύση: Βάζετε στις παλάμες σας 2 σταγόνες άρκευθο, τις τρίβετε, τις φέρνετε κοντά στο πρόσωπό σας και εισπνέετε. Αν δεν θέλετε να λαδώσετε τα χέρια σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα χαρτομάντιλο.
Για αρωματικό λύχνο: Προσθέτετε 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο σε λίγο νερό.

Μαύρο πιπέρι, το θερμαντικό
Είναι θερμαντικό αιθέριο έλαιο, γι’ αυτό είναι καλύτερα να το χρησιμοποιείτε πρωινές ώρες. Καθαρίζει το μυαλό και ενδείκνυται στην περίπτωση που έχετε πονοκεφάλους και ημικρανίες οι οποίες δεν σας αφήνουν να εστιάσετε την προσοχή σας εκεί που θέλετε. Τονώνει το κυκλοφορικό, πεπτικό και λεμφικό σύστημα, ενώ θεωρείται ιδανικό για μυϊκούς πόνους, σπασμούς, κρυολογήματα και κρύα άκρα.
Για αρωματικό λύχνο: Βάζετε 1 σταγόνα μαύρο πιπέρι, 1 σταγόνα δενδρολίβανο και 1 σταγόνα νερολί σε λίγο νερό.
Για μασάζ: Σε 30 ml ελαιόλαδο, μπορείτε να ρίξετε 6 σταγόνες μαύρο πιπέρι ή εναλλακτικά 4 σταγόνες μαύρο πιπέρι και 2 σταγόνες φασκόμηλο.
Για το μπάνιο: Γεμίζετε την μπανιέρα σας με χλιαρό νερό, διαλύετε 6-7 σταγόνες πιπέρι και μένετε στο νερό για περίπου 20 λεπτά.

Δείτε ακόμη: Καυτερά μπαχαρικά ... Η υγιεινή πινελιά στη μαγειρική

Μπαχαρικά: Μυρωδάτα «φάρµακα» στο πιάτο σας!

Μέντα, η χαλαρωτική
Το αιθέριο έλαιο το παίρνουμε από τα ξηρά μέρη του βοτάνου, που είναι γνωστό για τις αποσυμφορητικές και τονωτικές του ιδιότητες. Δυναμώνει το μυαλό, ηρεμεί τα νεύρα και βοηθά να χαλαρώσετε και να αποβάλετε το στρες. Ενδείκνυται για περιόδους εξετάσεων, ειδικά για φοιτητές και μαθητές που μετά από πολλές ώρες διαβάσματος ξαφνικά δεν θυμούνται τίποτα. Βοηθά όταν έχετε ναυτία, δυσπεψία, πονοκεφάλους και όταν έχετε υποστεί σοκ.
Για εισπνοές: Βάζετε στις παλάμες σας 2-3 σταγόνες μέντα και τις φέρνετε κοντά στο πρόσωπό σας ή ραντίζετε ένα μαντίλι.
Για αρωματικό λύχνο: Βάζετε 3 σταγόνες μέντα σε λίγο νερό.

Δείτε: Μέντα, η μεθυστική!

Φασκόμηλο, το δυνατό
Είναι διεγερτικό, τονώνει τα νεύρα και συμβάλλει στην καλύτερη αιμάτωση του εγκεφάλου. Θεωρείται πολύ καλό για όσους εργάζονται κάτω από ψυχολογική και νοητική πίεση. Ενισχύει τη μνήμη και καταπολεμά τη νωθρότητα. Μαζί με το δενδρολίβανο είναι τα καλύτερα έλαια για τη συγκέντρωση. Το αιθέριο έλαιο του φασκόμηλου είναι αρκετά τοξικό, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται σε μικρές δόσεις.
Για το μπάνιο: Αφού γεμίσετε την μπανιέρα με νερό, ρίχνετε 1 σταγόνα φασκόμηλο ή εναλλακτικά 1 σταγόνα φασκόμηλο και 1 σταγόνα λεβάντα και μένετε στο νερό για 20 λεπτά.
Για μασάζ: Σε 30 ml αμυγδαλέλαιο, διαλύετε μέχρι 2 σταγόνες φασκόμηλο και κάνετε μασάζ για περίπου 1 ώρα.

Δείτε: Φασκόμηλο το εξαγνιστικό

Φασκόμηλο ή αλισφακιά ή ελελίσφακος και το λατινικό του όνομα salvia officinalis

Αν δουλεύετε πολλές ώρες ή είστε κουρασμένοι, θυμηθείτε να ανανεώνετε τη δόση στον αρωματικό λύχνο κάθε 1 ώρα.

Δείτε ακόμη: Ginkgo Biloba (Τζίνγκο Μπιλόμπα) - Το βότανο της μνήμης!

5 τροφές για δυνατό μυαλό!

Πηγή: www.vita.gr

Φασκόμηλο
Σε μεγάλες δόσεις καταπολεμά την εφίδρωση
Το φασκόμηλο είναι ένα από τα φυτά που χρησιμοποιούνται από την αρχαιότητα για διάφορες χρήσεις. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το έδιναν στις γυναίκες επειδή πίστευαν ότι θα μπορούσαν να κάνουν παιδιά πιο εύκολα. Οι Aραβες του απέδιδαν σημαντικότατες θεραπευτικές ιδιότητες χρησιμοποιώντας τη φράση "Πώς μπορεί ο άνθρωπος να πεθάνει όταν έχει στον κήπο του φασκόμηλο;".
Οι ιδιότητες της φασκομηλιάς εκθειάστηκαν από τον Θεόφραστο, τον Ιπποκράτη, τον Γαληνό, τον Αέτιο και τον Διοσκουρίδη. Επιπλέον, οι Λατίνοι την αποκαλούσαν "ιερό φυτό", ενώ οι βοτανολόγοι της Σχολής του Σαλέρνο έλεγαν ότι δεν υπάρχει καλύτερο φάρμακο κατά του θανάτου από τη φασκομηλιά. Οι Κινέζοι τέλος, οι οποίοι την έμαθαν από τους Ολλανδούς, την είχαν σε τόσο μεγάλη εκτίμηση ώστε αντάλλαζαν τρία κιβώτια του φημισμένου τσαγιού τους με ένα κιβώτιο φασκομηλιάς.
Ήπια χαρακτηριστική θεραπευτική ιδιότητα του φασκόμηλου είναι ότι παρεμποδίζει την εφίδρωση. Η δράση του αυτή ξεκινά δύο ώρες μετά τη χορήγηση του αφεψήματος και μπορεί να κρατήσει πολλές ώρες.
Το παράδοξο είναι, πάντως, ότι η εφίδρωση παρεμποδίζεται μόνο με τη χορήγηση μεγάλων δόσεων. Αντίθετα, όταν ο άνθρωπος λαμβάνει φασκόμηλο σε πιο ελεγχόμενες δόσεις έχει την τάση να ιδρώνει περισσότερο.
Η εξήγηση για αυτό είναι ότι με τις μικρές δόσεις ρυθμίζεται η κυκλοφορία, κάτι που έχει άμεση επίδραση στη λειτουργία του δέρματος.
Ενισχύει τη μνήμη
Αντίθετα, με τις μεγάλες δόσεις τονώνεται ο οργανισμός και καταπολεμούνται η γενική εξασθένηση και εξάντληση, συμπτώματα των οποίων είναι οι άφθονοι ιδρώτες. Το φασκόμηλο χρησιμοποιείται επίσης κατά πολλών άλλων παθήσεων και συμπτωμάτων. Μεταξύ αυτών είναι η ατονία των πεπτικών οδών, η δυσπεψία, οι διάρροιες, ο χρόνιος βήχας, ο εμετός, ο νευρικός ίλιγγος και οι χρόνιοι ρευματισμοί. Χορηγείται επίσης ως αντιαιμορραγικό και στυπτικό καθώς και ως γενικό τονωτικό του πεπτικού συστήματος.
Το φασκόμηλο, τέλος, ρυθμίζει την έμμηνη λειτουργία και είναι εξαιρετικό τονωτικό της μνήμης. Επειδή, πάντως, είναι θερμαντικό και διεγερτικό, το φασκόμηλο αντενδείκνυται σε άτομα πληθωρικά και υπερτασικά.
Φασκόμηλο: είναι γνωστό και ως βότανο της μακροζωίας. Τα συστατικά του δρουν ενάντια στις ελεύθερες ρίζες και συστήνεται ιδιαίτερα για την τόνωση της άμυνας του οργανισμού. Θα το βρείτε κυρίως σε αποξηραμένη μορφή. Μπορείτε να πίνετε ένα ποτήρι ρόφημα φασκόμηλο, αφού πρώτα ρίξετε μερικά από τα φύλλα του σε ζεστό νερό και το αφήσετε λίγα λεπτά να ελευθερώσει τα αιθέρια έλαιά του.

Φλαμουριά

Τονώνει δέρμα και μαλλιά
Το αφέψημά της -γνωστό και ως τίλιο- είναι αντιβηχικό, καταπραϋντικό και σπασμολυτικό. Περιορίζει τις παθολογικές εκκρίσεις, ανακουφίζει από τους ρευματισμούς, τη δυσκοιλιότητα και την απόφραξη του ήπατος και της σπλήνας. Η εξωτερική χρήση βελτιώνει την εμφάνιση του δέρματος και τονώνει τα μαλλιά. Το τίλιο είναι, επίσης, διουρητικό, και θεωρείται ότι προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρωση και την υπέρταση.

Φλισκούνι

"Ανοίγει" το αναπνευστικό
Το φλισκούνι είναι ένα πολυετές φυτό που έχει μεγάλες ομοιότητες τόσο στη μυρωδιά όσο και στα συστατικά με την κοινή μέντα. Ευδοκιμεί στο βόρειο ημισφαίριο και φυτρώνει κατά μήκος των ποταμών, των υγροτόπων και των ελών. Στην Ελλάδα απαντάται σε μέρη που υπάρχουν νερά και ρυάκια.
Η μέντα η υδροχαρής, όπως είναι η επιστημονική ονομασία του, μαζεύεται δύο φορές τον χρόνο πριν την άνθηση και τα μέρη που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των σκευασμάτων είναι τα φύλλα και οι ανθισμένες κορυφές.
Τα φύλλα του φυτού περικλείουν ένα αιθέριο έλαιο που μοιάζει με την καμφορά αλλά δεν περιέχει μεντόλη όπως συμβαίνει με την κοινή μέντα. Τα άλλα σημαντικά συστατικά που περιέχονται στο φλισκούνι είναι η τανίνη και οι ρητίνες. Το φλισκούνι είναι σπασμολυτικό, αντιφυσητικό, χολαγωγό και αντιδιαρροϊκό. Γενικά όμως λόγω της παράλληλης δράσης του αιθέριου ελαίου και της τανίνης θεωρείται το πιο περιεκτικό σε συστατικά φυτό από όλα τα μεντοειδή.
Για τον λόγο αυτό συστήνεται μεταξύ άλλων ως αποχρεμπτικό κατά των βρογχικών κατάρρων και χρησιμοποιείται ευρέως στη λαϊκή ιατρική κατά του άσθματος. Είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για τους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους αφού "ανοίγει" τις αναπνευστικές οδούς. Παλαιότερες γενιές γιατρών σύστηναν το φλισκούνι και για τη θεραπεία άλλων παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος όπως ο κοκίτης. Πίστευαν επίσης ότι το φυτό έχει εξαιρετικές εμμηναγωγές ιδιότητες

Φλόμος

Για τις παθήσεις του εντερικού
Εχει καταπραϋντικές, μαλακτικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες και χρησιμοποιούνται κυρίως τα φύλλα και τα άνθη του. Συστήνεται για τις παθήσεις του εντερικού σωλήνα και των ουροφόρων οδών. Θεωρείται δραστικό κατά της πνευμονικής και γαστροεντερικής διαταραχής, του βήχα, της αιμόπτυσης και των ανωμαλιών της ουρικής έκκρισης.

Φούσκα 

Καθαρτικό και διουρητικό
Δεν χρησιμοποιείται ευρέως γιατί η αποτελεσματικότητά της είναι μικρή και συνήθως αντικαθίσταται από άλλα βότανα. Παρ' όλ' αυτά, συστήνεται ως καθαρτικό, υπακτικό και διουρητικό. Επίσης, η φούσκα έχει και στυπτικές ιδιότητες.

Φραουλιά

Ευεργετική για ρευματισμούς
Είναι ευεργετική στους ρευματισμούς, τις πέτρες των νεφρών, τις παθήσεις του ύπατος και την ποδάγρα. Ο χυμός της είναι αποτοξινωτικός. Αλκαλοποιεί το αίμα και περιποιείται το ξηρό δέρμα ενώ το αφέψημα από τα φύλλα και τις ρίζες της είναι διουρητικό και στυπτικό. Είναι ορεκτική, ωφελεί στην αναιμία, την υπόταση, το άσθμα και τη χολή.

ΕΝΔΕΙΞΗ- Βότανα και τροφές
Φαγούρες Αγκινάρα, δελφίνιο, εφέδρα, φλόμος. 
Φαρυγγίτιδα: σκόρδο, λάχανο, κρεμμύδι, λεμόνι, μέλι, πρόπολη. 
Φλεβίτιδα: λάχανο, λεμόνι. 
Φλεγμονές Κοιλιάς Αγιάγκαθο, αγριάδα,αγριοκαστανιά, αλθαία, αλόη,αλχεμίνη, βελανιδιά, βιβούρνο,γκίγκο, γλυκόριζα, ευκάλυπτος,ίνουλα, καρυδιά, κιχώνιο,κολλιτσίδα, κολοκυθιά,λεμονιά, σκόρδο, φασκομηλιά
Ματιών Μαϊντανός, μολόχα, ύσωπος.
Στόματος Μελιτζάνα, μολόχα, μπέλλα,μύρτιλλο, νυχάκι, πορτοκαλιά

Γιατροσόφια
Φαγούρα
Καρότο: Aν λόγω έρπη, ορτικάριας, εκζέματος ή οποιουδήποτε άλλου δερματολογικού προβλήματος νιώθετε φαγούρα στην επιδερμίδα σας, ένα κατάπλασμα από καρότο θα σας απαλλάξει άμεσα από αυτό το ενοχλητικό σύμπτωμα. Tρίψτε στον τρίφτη ένα βιολογικό, κατά προτίμηση, καρότο και βάλτε τον πολτό μέσα σε μια γάζα, που στη συνέχεια θα τοποθετήσετε πάνω στα σημεία που σάς ενοχλούν. H β-καροτίνη, αλλά και οι άλλες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που περιέχει το καρότο, θα σας ανακουφίσουν αμέσως από το δυσάρεστο σύμπτωμα.
Γεράνι: Kόψτε 10 φύλλα από τα γεράνια σας, πλύνετέ τα και βράστε τα για μία ώρα μέσα σε ένα λίτρο νερό. Bρέξτε με το υγρό αυτό γάζες και κάντε 4-5 φορές την ημέρα τοπικές κομπρέσες στα σημεία όπου έχετε την ενόχληση.

Φακίδες
Aν σας ενοχλούν οι φακίδες, προσπαθήστε να τις «σβήσετε» ή έστω να τις αποχρωματίσετε αρκετά με αφέψημα μαϊντανού. Bράστε ένα χοντρό μάτσο μαϊντανό σε μισό λίτρο νερό για 10 περίπου λεπτά. H θεραπεία απαιτεί να κάνετε τοπικές πλύσεις με χλιαρό αφέψημα, στα σημεία που σάς ενδιαφέρει. H συνταγή, λόγω της βιταμίνης A που περιέχει ο μαϊντανός, δρα προστατευτικά στο επιθήλιο, αν τη χρησιμοποιήσετε ως λοσιόν για να αποκτήσετε καθαρή και λαμπερή επιδερμίδα.

Φαρυγγίτιδα
Πατάτα: Aν σας πιάσει πονόλαιμος και δυσκολεύεστε να καταπιείτε, βάλτε το βράδυ ένα έμπλαστρο πατάτας στον λαιμό σας. Για να το παρασκευάσετε, θα ξύσετε 60 γραμμάρια μιας καθαρισμένης ωμής πατάτας, θα την αναμείξετε με ίση ποσότητα νερού και θα βάλετε σε χαμηλή φωτιά το μείγμα να βράσει μέχρι να δημιουργηθεί μια πάστα. Aφήνετε για λίγο το μείγμα να κρυώσει, το απλώνετε σε όλη την επιφάνεια του λαιμού σας και το στηρίζετε επί τόπου με έναν επίδεσμο. Tο άμυλο τής πατάτας διεισδύει στους ιστούς και με την μαλακτική του δράση ανακουφίζει από την φλεγμονή και τον πόνο.
Πράσο: Μόλις σας πιάσουν τα ενοχλητικά συμπτώματα της φαρυγγίτιδας (πονόλαιμος, αίσθημα τσιμπήματος, ξερόβηχας, δυσκολία κατάποσης), βάλτε στον αποχυμωτή ένα (κατά προτίμηση βιολογικό) πράσο. Κρατήστε τον χυμό και με αυτόν κάντε γαργάρες 2-3 φορές την ημέρα για να ανακουφιστείτε από τα συμπτώματα.

Φλέμα
Ανανάς: Aν το παιδί σας βασανίζεται από έναν παραγωγικό βήχα, αλλά δυσκολεύεται να απαλλαγεί από τα φλέματα, δώστε του να πιει ένα κουταλάκι του γλυκού χυμό από φρέσκο, ώριμο ανανά περίπου κάθε 2 ώρες. Tο ένζυμο βρομελίνη, που περιέχει ο ανανάς, έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη και αποσυμφορητική δράση, η οποία βοηθάει στην καταπολέμηση τοπικών οιδημάτων, όπως, σε τούτη την περίπτωση, τής αναπνευστικής οδού.
Χουρμάς: Ρίξτε 50 γραμμάρια ξερούς χουρμάδες σε 1 λίτρο κρύο νερό και να τους βάλετε να βράσουν για λίγο σε σιγανή φωτιά. Aφήστε το αφέψημα να κρυώσει και πίνετε ένα φλιτζανάκι του καφέ κάθε 3-4 ώρες.

Φούσκωμα
Αν έχετε φούσκωμα, μην ακούτε αυτούς που συνιστούν «πιες μια σόδα να σού περάσει». Η σόδα ανακουφίζει μόνον αν μπορείτε να μείνετε μόνοι και να εκτονώσετε τα περιττά αέρια τού στομάχου με ερυγές (ρέψιμο). Διαφορετικά, η σόδα όχι μόνον δεν θα σάς βοηθήσει, αλλά και θα σάς φουσκώσει περισσότερο.

Πηγή: users.sch.gr

Πατώντας "λεξικό", θα δείτε και τα υπόλοιπα γράμματα!!!

Οι πληροφορίες που δίδονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας η την επίσκεψη σε άλλον ειδικό της υγείας Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας