Οι αυτόχθονες λαοί σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ευρέως τον πηλό, χρησιμοποιούν δηλαδή την γεωφαγεία.
Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του φαρμακευτικού πηλού πηγαίνει πίσω στην αρχαία Μεσοποταμία.
Μια ευρεία ποικιλία των αργίλων χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς-κυρίως για εξωτερικές εφαρμογές, όπως τα λουτρά πηλού σε ιαματικά λουτρά (λασποθεραπεία), αλλά επίσης και εσωτερικά.
Μεταξύ των πιο συχνών άργιλων που χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς είναι ο καολίνης και οι σμηκτικοί άργιλοι όπως μπεντονίτης, μοντμοριλλονίτης και πηλό Fuller.
Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του φαρμακευτικού πηλού είναι σε πήλινες πινακίδες της Μεσοποταμίας γύρω στο 2500 π.Χ.
Επίσης, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν πηλό.
Οι γιατροί των Φαραώ χρησιμοποιούσαν το υλικό ως αντιφλεγμονώδες και αντισηπτικό.
Ήταν επίσης ένα συστατικό που χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή μούμιων.
Ο πάπυρος του Eber τον περιγράφει περίπου το 1550 π.Χ. (αλλά η παράδοση πηγαίνει πίσω πολλούς αιώνες νωρίτερα) είναι ένα σημαντικό ιατρικό κείμενο από την αρχαία Αίγυπτο.
Περιγράφει τη χρήση του πηλού για μια ευρεία ποικιλία προβλημάτων,όπως για εντερικά προβλήματα, καθώς και για διάφορα οφθαλμολογικά προβλήματα.
Παρακάτω είναι ένα αρκετά ενδιαφέρων βιβλίο για την χρήση του πόσιμου αργίλου και των ιδιοτήτων του.
Χορήγηση από το στόμα
Θα πρέπει να δράσετε γρήγορα στην περίπτωση που τα κόπρανα σκληρύνουν.
Τις πρώτες μέρες στης θεραπείας, πολλές δηλητηριώδεις ουσίες που φεύγουν από τον οργανισμό, πρέπει να αποβάλλονται το συντομότερο δυνατό.
Οι άνθρωποι με κρίσιμη κατάσταση καρδιάς, θα πρέπει αρχικά να ακολουθήσουν το πρόγραμμα στη σελίδα 67 για μια τουλάχιστον εβδομάδα, προκειμένου να δυναμώσει η καρδιά τους,
προτού ακολουθήσουν κάποια άλλη θεραπεία του βιβλίου.
Οι ασθενείς με καρκίνο (στο αρχικό ή στο τελικό στάδιο), δεν θα πρέπει υπό καμία συνθήκη να αποκλίνουν από το πρόγραμμα στη σελίδα 49.
Θα πρέπει να διαλύουν τον άργιλο σε τσάι τσουκνίδας αντί νερό.
Τα καρκινώματα έχουν την ιδιότητα να προσαρμόζονται στις συνθήκες και δεν είναι εύκολη η απομάκρυνσή τους με μια δεύτερη προσπάθεια.
Η θεραπεία είναι η ίδια για όλες τις μορφές καρκίνου.
Υπάρχει μόνο μια διαφοροποίηση στη διάρκεια του προγράμματος: οι ασθενείς που πάσχουν από δευτερεύουσες μορφές καρκίνου θα πρέπει να ακολουθούν το πρόγραμμα για 3 εβδομάδες (ακόμα κι αν ο όγκος έχει εξαφανιστεί από την 3 ημέρα, μπορεί να υπάρχουν κι άλλα καρκινώματα υπό ανάπτυξη κρυμμένα στο σώμα…), ενώ οι ασθενείς που πάσχουν από πολλαπλούς καρκίνους ή είναι στο τελευταίο στάδιο, θα πρέπει να ακολουθούν το πρόγραμμα για 3 ολόκληρους μήνες.
Κατάπλασμα
- Βάλτε τον πράσινο άργιλο (σε σκόνη ή σε χοντρούς κόκκους), σε ένα μπολ (γυάλινο, πέτρινο,ξύλινο ή από πορσελάνη αλλά όχι σε ΜΕΤΑΛΛΟ Ή ΠΛΑΣΤΙΚΟ!).
- Προσθέστε νερό μέχρι να καλυφθεί τελείως ο άργιλος.
- Καλύψτε το μπολ με ένα γυάλινο, πέτρινο, ξύλινο ή πορσελάνινο πιάτο.
- Μετά από 10 περίπου λεπτά χύστε το νερό (ή πιείτε το) και αφήστε τον άργιλο για άλλη μιάμιση ή δύο ώρες.
Πάρτε ένα μεγάλο μαντίλι, ένα κομμάτι από παλιό σεντόνι ή κάτι παρόμοιο και χρησιμοποιήστε το για να πάρετε όση ποσότητα αργίλου χρειάζεστε από το μπολ.
Πάντα να βάζετε ένα κατάπλασμα αρχικά στο στομάχι.
Ο άργιλος πρέπει να είναι σε άμεση επαφή με το δέρμα.
Έπειτα πάρτε ακόμα λίγη ποσότητα αργίλου και τοποθετήστε ένα δεύτερο κατάπλασμα στο σημείο που χρήζει ίασης. Αυτό μπορεί να είναι μια πληγή, ένας όγκος, ένα σπασμένο οστό ή ένα σημείο που πονάει.
Ο άργιλος πρέπει να είναι 3 εκατοστά παχύς και πρέπει να παραμείνει στο δέρμα για 3 ώρες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος θα έχει τελείως εξαφανιστεί μετά από μισή ώρα ή θα είναι λιγότερο έντονος.
Ο άργιλος έπειτα κολλάει στο δέρμα.(Μην κινηθείτε κατά το πρώτο μισάωρο).
Ύστερα από 3 ώρες απομακρύνετε τον άργιλο αν και τις περισσότερες φορές διαλύεται από μόνος του.
Παρατήρησις, όπως είδαμε σε προηγούμενη δημοσίευση: Οι ιδιότητες της αργίλου εξαρτιόνται από το περιβάλλον προέλευσής της, συνεπώς και από το χρώμα της. Οι τύποι της αργίλου που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι οι εξής:
Ο ιλλίτης: πράσινη άργιλος με μεγάλη θεραπευτική αξία, λόγω των απορροφητικών της ιδιοτήτων.
Ο μονμοριλονίτης: πράσινη άργιλος της Προβηγκίας. Χάρη στην υψηλή ικανότητα εκκρίσεως, επαναμεταλλώσεως και αποτοξινώσεως, θεωρείται η άργιλος που παρουσιάζει το μεγαλύτερο θεραπευτικό ενδιαφέρον.
Ο καολινίτης: η λευκή άργιλος, η οποία χρησιμοποιείται πολύ συχνά στην κοσμητολογία, γιατί ευνοεί τους επουλωτικούς μηχανισμούς, ρυθμίζει το Ph και επενεργεί τοπικά στους ερεθισμούς.
Η άργιλος στην αισθητική εφαρμόζεται μόνο για εξωτερική χρήση, στις περιποιήσεις προσώπου και σώματος. Η εσωτερική χρήση της αργίλου χρειάζεται ασφαλώς ειδικές γνώσεις.
Και στην ενότητα "φτιάχνω μόνος - περιποίησις" θα δείτε πως να φροντίζετε το σώμα και τα μαλλιά σας φυσικά και ανέξοδα!!!
Στην ενότητά μας "φτιάχνω μόνος για πρόληψη/θεραπεία", θα βρείτε βρείτε και άλλους φυσικούς τρόπους στήριξης της υγείας μας!!!