όμως συνεχίζουμε να τρώμε ευκαιριακά ή συνέχεια επειδή τα ανεπιθύμητα συμπτώματα δεν είναι ισχυρά ώστε να μας κάνουν να τις κόψουμε τελείως.
Τροφική δυσανεξία είναι η αρνητική αντίδραση ή μη ανοχή του οργανισμού μας στη λήψη ορισμένων τροφών. Είναι μια χρόνια αντίδραση του σώματος μας σε κοινές καθημερινές τροφές όπως ψωμί, γάλα, τυρί, ντομάτα, κρέας και άλλα τρόφιμα που είναι διαφορετικά για τον καθένα από μας.
Συνίσταται στην ενεργοποίηση των αμυντικών μηχανισμών του σώματός μας όπως τα λευκοκύτταρα ή τα αντισώματα για να αντιμετωπίσει τις τροφές αυτές τις
οποίες θεωρεί εχθρικές.
Η τροφική δυσανεξία αναφέρεται επίσης συχνά και ως κρυφή αλλεργική αντίδραση ή τροφική υπερευαισθησία.
Έρευνες της Βρετανικής αλλεργιολογικης εταιρείας αναφέρουν ότι το 40-50%
του παγκοσμίου πληθυσμού υποφέρει από αυτήν αλλά το 85% δεν το γνωρίζει.
Η διαφορά μεταξύ τροφικής αλλεργίας και τροφικής δυσανεξίας είναι πολύπλοκη
και δυσδιάκριτη.
Η πιο απλή είναι ότι το άτομο που είναι αλλεργικό σε τροφές όπως φυστίκια,
φράουλες, οστρακοειδή, γαρίδες αντιδρά αμέσως με εξανθήματα, έντονη
φαγούρα, εκζέματα, κοιλιακούς πόνους, εμετούς, διάρροιες, δυσκολία στην
αναπνοή, πρήξιμο στα βλέφαρα, τα χείλη, τη γλώσσα και σε ακραίες
περιπτώσεις με αναφυλακτικό σοκ ενώ στην τροφική δυσανεξία δεν υπάρχει
άμεση φανερή αντίδραση αλλά αυτή εμφανίζεται σταδιακά με παχυσαρκία,
σακχαρώδη διαβήτη, γαστρεντερικά προβλήματα, ημικρανίες και άλλα χρόνια
προβλήματα.
ΑΙΤΙΕΣ ΤΡΟΦΙΚΗΣ ΔΥΣΑΝΕΞΙΑΣ
- Ο σύγχρονος ανθυγιεινός τρόπος ζωής.
- Αντίδραση στα χημικά και συντηρητικά που υπάρχουν στις περισσότερες τροφές.
- Φλεγμονές του πεπτικού συστήματος.
- Υπερκατανάλωση τροφίμων.
- Μονομερής διατροφή.
- Υπερκατανάλωση αντιβιοτικών.
- Υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων, εντομοκτόνων στα αγροτικά ορμονών και φαρμάκων στα κτηνοτροφικά προϊόντα.
- Μόλυνση του περιβάλλοντος και των υπογείων υδάτων.
Κατόπιν εμπλέκονται και άλλα όργανα και συστήματα όπως ο θυρεοειδής, το πάγκρεας, το συκώτι, τα επινεφρίδια, το νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα τη σταδιακή κόπωση και εξάντληση τους εφόσον τα αίτια που προκάλεσαν την ενεργοποίηση των μηχανισμών προστασίας συνεχίζονται μακροχρόνια.
Η χρόνια αυτή πίεση κρατάει απασχολημένη συνεχώς την άμυνα του οργανισμού κάνοντάς τον έτσι ευάλωτο σε άλλες εισβολές-παθήσεις σωματικές και ψυχικές.
Οι πραγματικοί ένοχοι
Ακόμα κι αν οι ενοχλήσεις που νιώθουμε είναι ελαφριάς μορφής, δεν παύουν ωστόσο να δυσκολεύουν τη ζωή και να χαλούν την διάθεσή μας. Πονοκέφαλοι, ημικρανίες, αϋπνία, βουητό στ' αφτιά, ταχυκαρδίες, παχυσαρκία, πρήξιμο στα άκρα, ακόμα και κακή διάθεση, αίσθημα φόβου, επιθετικότητα, δυσκολία συγκέντρωσης.
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, μπορεί όλα αυτά να προκαλούνται επειδή έχουμε συνηθίσει να περιλαμβάνουμε στην διατροφή μας ουσίες που δεν έχουμε ιδέα ότι μας πειράζουν. Στην εποχή μας συναντάμε όλο και περισσότερους ανθρώπους που έχουν διαπιστώσει μια δυσανεξία σε κάποιες τροφές. «Πράγματι, πρόκειται για μια ασθένεια της εποχής», μας επιβεβαιώνει ο Αρχιμ. Δανιήλ Σάπικας, M.D. Γενικός γιατρός «αφού τα τελευταία χρόνια έχουμε παραμελήσει τελείως τον οργανισμό μας. Οι άνθρωποι σήμερα κινούνται ελάχιστα και δεν έχουν καμία "φιλοσοφία" διατροφής, τρώνε δηλαδή ανεξέλεγκτα, οτιδήποτε, κυρίως επεξεργασμένα προϊόντα, χωρίς να αναρωτιούνται εάν αυτό τους κάνει καλό ή όχι. Το σώμα μας αντιδρά σ' αυτή την απερισκεψία με το να γίνεται όλο και λιγότερο ανεκτικό σε διάφορες τροφές».
Ποια είναι όμως η διαδικασία από τη στιγμή που τρώμε κάτι «ένοχο» μέχρι να διαπιστώσουμε την ενόχληση;
«Για να διαπιστώσουμε ποια είναι η συμπεριφορά του σώματός μας απέναντι σε μία ουσία, ελέγχουμε τα λευκά αιμοσφαίρια, τους φορείς της άμυνας του οργανισμού», μας λέει ο Αρχιμ.Δ. Σάπικας. Η κατανάλωση των δυσανεκτικών τροφίμων μπορεί να προκαλέσει μια άμεση πτώση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Παρατηρήθηκε επίσης ότι με την επαφή τους με κάποιες τροφές, τα λευκά αιμοσφαίρια συρρικνώνονται, διογκώνονται ή σπάνε. Έτσι κινητοποιούν το αμυντικό σύστημα και απελευθερώνονται τα ένζυμα που, υπό κανονικές συνθήκες, είναι υπεύθυνα για να καταστρέφουν τα μικρόβια ή οτιδήποτε θεωρηθεί ως εισβολέας.
Σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι τροφές αυτές αντιμετωπίζονται από το σώμα μας σαν να ήταν εχθρικές, κι από τον διαρκή "πόλεμο" μαζί τους, το ανοσοποιητικό κουράζεται, η βιοχημεία του οργανισμού διαταράσσεται και εμφανίζονται τα συμπτώματα».
Ένα εξαιρετικό προληπτικό μέτρο είναι ο σχεδιασμός των γευμάτων με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται η κατανάλωση της ίδιας τροφής συνέχεια. Σχολαστικό πλύσιμο σε όλα τα αγροτικά προϊόντα τα οποία θεωρούμαι ότι έχουν όλα ψεκασθεί με φυτοφάρμακα. Λαχανικά, όσπρια, ρύζι πρέπει να πλένονται απαραίτητα πριν να μαγειρευτούν.
Έχει αποδειχθεί ότι το ανοσοποιητικό σύστημα ωφελείται από ποικιλία
δραστηριοτήτων. Μουσική, άσκηση, ασκήσεις αναπνοής, γέλιο, θετική νοοτροπία
κανονικές ώρες ύπνου.
Ευεργετική είναι η κατανάλωση σκόρδου, τζίνσεγκ, εχινάκειας, σπιρουλίνας,
βοτάνου αστραγαλους.
Το νερό (όταν είναι καθαρό) είναι το ελιξήριο της νεότητας. Ξεπλένει τις άχρηστες ουσίες από το έντερο, σαν φυσικό καθαρτικό επιταχύνει την απομάκρυνση των αχρήστων ουσιών και τοξινών από το συκώτι και τα νεφρά ενώ αραιώνει τις ανεπιθύμητες χημικές ουσίες στο αίμα.
Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε
Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να κάνετε κάποιες εξετάσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν να ανακαλύψετε τις τροφές στις οποίες ο οργανισμός σας αντιδρά άσχημα και -το σημαντικότερο- να βρείτε τον τρόπο να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα χωρίς να ακολουθήσετε μια αυστηρή δίαιτα ή να πρέπει να ξεχάσετε για πάντα τα αγαπημένα σας πιάτα. Ο ειδικευμένος γιατρός θα πάρει δείγμα από το αίμα σας και θα το στείλει για ανάλυση σε κέντρο μοριακής βιολογίας του εξωτερικού.
Από την ανάλυση θα εντοπιστούν όχι μόνο οι ουσίες στις οποίες έχετε δυσανεξία, αλλά και ο βαθμός της αντίδρασης του οργανισμού σας στις ουσίες αυτές -δηλαδή πόσο πολύ σας πειράζει κάθε τρόφιμο. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα σας δώσει ένα πρόγραμμα διατροφής το οποίο θα πρέπει να ακολουθήσετε για μερικές εβδομάδες, αποφεύγοντας εντελώς στην αρχή τις «ένοχες» τροφές τις οποίες σιγά σιγά θα εντάσσετε ξανά στην διατροφή σας. «Με τον τρόπο αυτό ο οργανισμός μας "ξεχνάει" ότι δεν μπορεί να ανεχτεί κάποιες ουσίες και όταν τις εισάγουμε ξανά στο διαιτολόγιό μας, ο μεταβολισμός θα έχει πια ρυθμιστεί και τα συμπτώματα δεν θα εμφανιστούν ξανά», λέει ο Αρχιμ. Δ. Σάπικας.
Πηγή: www.iatronet.gr