Βότανα για τα γυναικολογικά και την εμμηνόπαυση.

Τσιμιτσιφούγκα - Cimicifuga racemosa (Black Cohosh): Το γυναικείο βότανο!
Το γένος Cimicifuga (Ranunculaceae), περιλαμβάνει 18 είδη, από τα οποία ένα είναι ενδημικό στην Ευρώπη (C. europaea), 6 στη Β.Αμερική και τα υπόλοιπα στη Βορειοανατολική Ασία (ιδίως C. foetida).Το συναντάμε κυρίως σε πλούσια δάση.
Οι πρώτοι που ανακάλυψαν τις ουσιαστικές ιδιότητες του φυτού ήταν οι Ινδιάνοι της Β. Αμερικής (ιδίως οι Cherokee), που το χρησιμοποιούσαν (τη ρίζα), για θεραπεία ορισμένων «γυναικείων προβλημάτων» και σε ρευματισμούς. Οι πρώτες περιγραφές βοτανολόγων εμφανίζονται το 1705. Από το 1732 εισάγεται σαν καλλωπιστικό στους αγγλικούς κήπους. Μετά το 1800 αναγνωρίζεται η φαρμακευτική του αξία από Αμερικάνους φυτοθεραπευτές. Από το 1820 έως το 1926 θεωρήθηκε επίσημα φάρμακο για την Αμερικάνικη φαρμακοποιία.
Οι "εκλεκτικοί πρακτικοί γιατροί" το ονόμασαν "macrotys", ένα όνομα που εμφανιζόταν στα ιατρικά βιβλία μέχρι το 1890, πριν χαθεί από το προσκήνιο.
Ιδιαίτερα την μελέτησε ο ιατρός John King, (1813-1893) -που «ανέσυρε» και την Echinacea- σαν αντιρρευματικό και αντιφλεγμονώδες φάρμακο, αλλά επίσης παρατήρησε την ιδιαίτερη δράση της σε «μη φυσιολογικές καταστάσεις των αναπαραγωγικών οργάνων της γυναίκας».
Με την ανάπτυξη των σύγχρονων τεχνικών απομόνωσης και ταυτοποίησης, οι χημικοί απομόνωσαν από τη ρίζα, φυτοστερίνες, σαλικυλικό οξύ, ρανουνκουλίνη, τριτερπενικούς γλυκοσίδες, ταννίνες και λιπαρά οξέα. Από το 1950 και μετά, οι έρευνες κατέληξαν ότι οι γκυκοσίδες, όπως η ακετίνη, ο σιμισιφουγκοσίδης, (actein and cimigiside,) είναι υπεύθυνοι για τη φαρμακολογική δράση του φυτού. Το 1980 βρέθηκαν και ισοφλαβόνες.
Πολλά από τα ενεργά συστατικά είναι αδιάλυτα στο νερό, γι' αυτό προτιμότερα είναι τα αλκοολικά διαλύματα ή το ξηρό εκύλισμα σε μορφή κάψουλας.
Το Black cohosh είναι ένα πολυδύναμο φυτό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μυοχαλαρωτικό, παυσίπονο, (ιδίως σε πόνους περιόδου), αντιφλεγμονώδες, υπογλυκαιμικό, υποτασικό, εμμηναγωγό, φυτοοιστρογόνο. Κατεξοχήν στη Γερμανία, χρησιμοποιείται για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, όπως το αίσθημα καύσου στα πόδια, η κατάθλιψη και οι διαταραχές του ύπνου.
Το 1985 στη Γερμανία, βρέθηκε ότι το Black cohosh επιδρά στη συγκέντρωση στον ορό του αίματος των ορμονών της υπόφυσης, συμπεριλαμβανομένης μιας σημαντικής και εκλεκτικής μείωσης της ωχρινοποιητικής ορμόνης, (αλλά χωρίς σημαντική μεταβολή στα επίπεδα της προλακτίνης και της θηλακιοτρόπου ορμόνης). Οι εξάψεις της εμμηνόπαυσης συνδέονται με μια σαφή αιχμή της συγκέντρωσης των ορμονών της ωχρινοποιητικής ορμόνης.
Το 1982 στη Γερμανία έγινε μελέτη με τη συμμετοχή 629 γυναικών, με παρακολούθηση 131 ιατρών, για 6-8 εβδομάδες. Τα αποτελέσματα έδειξαν εντυπωσιακή μείωση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης στο 49% των περιπτώσεων (εξάψεις, εφίδρωση, πονοκέφαλοι, ζαλάδες, ταχυκαρδίες), ενώ το 39% των ασθενών δήλωσε ικανοποιητική βελτίωση, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και της ευερεθιστότητας. Παρενέργειες, ιδίως
στο γαστρεντερικό, παρουσίασε το 7% των εθελοντριών, καμία όμως δεν ήταν σοβαρή για να αξιολογηθεί σοβαρά.
Ακολούθησαν μελέτες το 1988 και το 1991, που πιστοποίησαν ότι το αλκοολικό εκχύλισμα της ρίζας του φυτού, παρουσιάζει οιστρογονικού τύπου δράση και μειώνει την επίδραση της ωχρινοποιητικής ορμόνης (μπλοκάροντας οιστρογονικούς υποδοχείς) στη διάρκεια της εμμηνόπαυσης.
Σε μικρές δόσεις έχει παρατηρήθεί οτι η τσιμιτσιφούγκα αυξάνει την όρεξη και προκαλεί αύξηση των γαστρικών υγρών.
Η απέκκριση γίνεται απο το δέρμα και απο τα νεφρά, έτσι ωστε μπορεί να παρατηρηθεί η χαρακτηριστική οσμή του φυτού στα ούρα.
Σήμερα, μετά από 40 χρόνια εμπειρίας στην Ευρώπη, το φυτό θεωρείται πάλι μια πρόταση για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, ιδιαίτερα για γυναίκες που αναζητούν μια εναλλακτική θεραπεία προς τα οιστρογόνα.
Μπορεί να βοηθήσει τις γυναίκες σε κάθε ιδιαίτερη, από γυναικολογική άποψη, φάση της ζωής τους, όπως η εμμηνόπαυση, η ανακούφιση των πόνων της περιόδου, αλλά η ομαλή προετοιμασία προς τεκνοποίηση.
Η δοσολογία, έχει καθοριστεί στα 4mgr δύο φορές ημερησίως ξηρού εκχυλίσματος, ισοδύναμου με 40mgr ρίζας του φυτού. Βεβαίως το φυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε περίπτωση εγκυμοσύνης ή και λίγες εβδομάδες πριν τη σύλληψη. Να μην χρησιμοποιείται συνεχώς για διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών.

Eνα άλλο βότανο που μπορεί να βοηθήσει πολύ είναι το
Αλχεμίλη (Alchemila vulgaris)
ειναι αρκετά σπάνιο και δυσεύρετο. Υπάρχει ομως ενα ακόμα σπανιώτερο το Αlcemilla alpine oπου φύεται σε υψόμετρο ανω των 1000 μέτρων και σε ειδικά ασφεστολιθικά εδάφη καθώς και σε εδάφη με βαλσάτη. Το Αλχεμίλη συνιστάται απο τα πανάρχαια χρόνια για ολα τα γυναικολογικά προβλήματα ακόμα και σε περιπτώσεις πρόπτωσης της μήτρας.

Μία τρίτη λύση είναι μια σύνθεση που εχει ευεργετική δράση στα γυναικεία προβλήματα πάσης φύσεως..

Αγγελική Κινέζική ρίζα (Angelica sinensis)
Ρυθμιστικό γυναικειων ορμονών.

Βρώμη ,σπόρος (Avena sativa)
Αντισπασμωδικό. Καταπραύνει και ενισχύει το νευρικό σύστυμα.

Βέρβενα ή Ιεροβότανο (Verbena spp.)
Απαλό ηρεμιστικό ειδικό για παιδιά με διαταραγμένο νευρικό σύστημα, ήπιο αναλγητικό.

Λυγαριά (Vitex agnus castus)
Τονωτικό αναπαραγωτικού, τονώνει και ομαλοποιεί τη λειτουργία της υπόφυσης. Συνιστάται για πόνους της περιόδου το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο την εμμηνόπαυση καιτην επανισορόπηση του αντισυλληπτικού χαπιού μετά τη γέννα.

Μηδική ή Αλφααλφα (Medicago sativa)
Θρεπτικό βότανο με μεγάλη περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες. συμπεριλαμβανομένης της βιταμίνης Κ και σιδήρου. Πρόδρομος οιστροφόνου για την εμμηνόπαυση.

Παθανθές (Passiflora incarnata)
Δυνατό ηρεμιστικό, αντισπασμωδικό,αναλγητικό. Χρησιμοποιείται για επιληπτικές κρίσεις και υστερία.

Φυγοκόρη (Cimicifuga resemosa)
Aντισπασμωδικό, χρησιμοποιείται για του ςπόνους της περιόδου το βήχα και μυικούς σπασμούς. Εμμηναγωγό. Ανακουφίζει απο τις εξάψεις τις γυναίκες που εχουν περάσει στην εμμηνόπαυση

Δείτε ποιά βότανα χρησιμοποιούσε ο μέγας Ιπποκράτης για τα γυμαικολογικά, εδώ!

Το είδα: alttherapy.blogspot.gr