Ένας πόλεμος για το μυαλό σου

Πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει πράγματα που η λογική σου απορρίπτει, όμως ο κόσμος γύρω σου δεν αντιλαμβάνεται τις ρυτίδες που έμαθες να κρύβεις τόσο επιδέξια. Επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα η φτηνή ανούσια εκτόνωση της ομορφιάς που έκρυβες. Ψάχνεις να επαληθεύσεις αν είσαι αλλόκοτος γιατί έτσι νιώθεις, όμως το αλλόκοτο είναι φυσιολογικό και έτσι το βάζεις στη ζωή σου τελικά, χωρίς ενοχές πλέον.
Έχει περάσει τόσο καιρός και ίσως δε μπόρεσες να αναρωτηθείς γιατί η σχολική σου εμπειρία ήταν τόσο επιθετική στα όνειρά σου. Ίσως δε σκέφτηκες ποτέ την ποιότητα την γνώσης που αναγκάστηκες να πάρεις. Δε σκέφτηκες τι αντίκτυπο είχε σε σένα η φριχτή διαδικασία του τρόπου που εξετάστηκες και το φτηνό τρόπο που σε σφράγισαν ως επιστήμονα, σε ιδρύματα που η δυσωδία σε έκανε να αισθάνεσαι τόσο μόνος για τα συναισθήματα που σου βιάσανε με σκληρότητα και επίγνωση του τι διαπράττουν. Σε πετάξαν βιαστικά στην κοινωνία χωρίς να ξέρεις να κρίνεις, να ερωτεύεσαι, να αμφισβητείς, να πιστεύεις στον εαυτό σου, να ξέρεις να διεκδικείς, να ξέρεις να απαιτείς, να ξέρεις τον τρόπο να παίρνεις. Δε σε δίδαξαν ποτέ τα ανθρώπινα δικαιώματα που δήθεν έχεις και δέχτηκες ότι η θεωρία και η πράξη είναι δυο χώρες που έχουν άλλο κλίμα και δε συνορεύουν μεταξύ τους.
Έκανες το σταυρό σου κάθε πρωί, ενώ σκεφτόσουν ότι αυτοί που σε έμαθαν αυτή την κίνηση κάτι περισσότερο θα ήξεραν παραπάνω, κάτι περισσότερο από τη φτωχή σου γνώση που σου έδινε πρόσβαση σε ένα όνειρο χτισμένο στο ψέμα, από ανθρώπους που σε θέλουν να ζεις μέσα στην άγνοια, χαμένος στο λαβύρινθο της ανασφάλειας. Προβληματική η μετάδοση της γνώσης, από εκπαιδευτικούς με σβησμένη τη φλόγα του οράματος και ανίκανους να σπάσουν τις δυνάμεις της συμβατικότητας.
Δε σου δίδαξαν ποτέ πως να αντιστέκεσαι στη διαφήμιση, δε σου είπαν ποτέ ότι η τηλεόραση δεν έχει χώρο για αξίες και ηθική, δε σου είπαν ποτέ ότι η αγάπη είναι μαγκιά, μαγκιά ήταν η επίδειξη διαφορετικότητας. Έπασχες από επίδειξη μιας νοσηρής διαφορετικότητας. Δε σου είπε ποτέ κανείς ότι διαφορετικός γίνεσαι όταν ξέρεις να ψάχνεις, όταν ξέρεις να δίνεις και όταν ξέρεις να δέχεσαι κάτι καινούργιο. Σου άδειασαν τόσο πολύ τη ψυχή που μόνο τα ρούχα σου σε έκαναν να δίνεις φως 
Διαβάστε την συνέχεια, εδώ!