Μύθοι και αλήθειες για τη Στέβια


Τα τελευταία χρόνια η ουσία ΣΤΕΒΙΑ έχει κερδίσει τη συμπάθεια του καταναλωτικού κοινού καθώς και σημαντική θέση στις διατροφικές προτιμήσεις των περισσότερων από εμάς.
Τι συμβαίνει όμως στα αλήθεια με το φυσικό γλυκαντικό;
Τι είναι, λοιπόν, η στέβια; Έχει λόγους, για να προστεθεί στο … χαρτοφυλάκιο της γλυκύτητας;

ΜΥΘΟΙ & ΑΛΗΘΕΙΕΣ:
Η στέβια περιέχει φυσικά γλυκαντικά, τους γλυκοζίτες στεβιόλης, οι οποίοι αφενός μεν έχουν γλυκαντική αξία 300 φορές υψηλότερη αυτή της ζάχαρης, αφετέρου δε καμία θερμιδική αξία.
Η αρέσκεια όλων μας στη γλυκιά γεύση αποτελεί έμφυτο χαρακτηριστικό και έχει επιβεβαιωθεί με μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στα νεογνά. Για την κάλυψη, λοιπόν, αυτής μας της προτίμησης διατίθεται μια τεράστια μεγάλη ποικιλία γλυκαντικών ουσιών στην αγορά. Σε αυτήν περιλαμβάνονται: η ασπαρτάμη, η ακεσουλφάμη Κ, η σακχαρίνη, η σουκραλόζη και οι γλυκοζίτες στεβιόλης, τα οποία και εμφανίζουν εκατοντάδες φορές περισσότερη γλυκύτητα συγκριτικά της ζάχαρης. Καθώς απαιτούνται πολύ μικρές ποσότητες, ώστε να επιτευχθεί η γλυκιά γεύση, η ενεργειακή συνεισφορά των παραπάνω συστατικών είναι αμελητέα συγκριτικά με τη ζάχαρη. Σε αντίθεση με άλλα έντονα γλυκαντικά, οι γλυκοζίτες στεβιόλης προσφέρουν επιπλέον το πλεονέκτημα ότι είναι αποκλειστικά φυτικής προέλευσης, όπως ακριβώς και η ζάχαρη!


Για την ιστορία…
Ο θάμνος Stevia rebaudiana Bertoni, ή απλά Stevia όπως συνήθως αναφέρεται, πήρε το όνομά του από τον Ελβετό βοτανολόγο Moisés Santiago Bertoni, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε το φυτό. Η στέβια αποτελεί βότανο, το οποίο φυτρώνει ελεύθερα στην Κεντρική και Νότια Αμερική και ανήκει στην ίδια οικογένεια φυτών με το ηλιοτρόπιο και το ραδίκι. Η ΣΤΕΒΙΑ καλλιεργήθηκε εκτενώς, λόγω των γλυκών της φύλλων και χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες από τους αυτόχθονες Νοτιαμερικανούς ως παραδοσιακό γλυκαντικό σε τσάι βοτάνων και άλλα αφεψήματα. Δύο είναι τα κύρια γλυκοσιδικά συστατικά στα φύλλα της:

Διαβάστε περισσότερα, πατώντας εδώ!